Vanaf juli 2023 zijn een arbeidsongeschikte werknemer en zijn werkgever verplicht om na een jaar van ziekte hun visie te geven op het re-integratietraject. Het doel van deze wijziging is om te komen tot een grotere betrokkenheid van zowel de werknemer als de werkgever bij het re-integratieproces. Ook de casemanager moet daarbij helpen, vindt het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.

Het idee voor de wijziging is ontstaan bij het uitwerken van het Regeerakkoord in 2018. Er werd destijds besproken dat de rol van de werknemer in het re-integratieproces verstevigd zou moeten worden. Gekozen is om dit te doen bij het evalueren en bijstellen van het Plan van aanpak. Werkgevers en werknemers zijn vanzelfsprekend daar nu ook al sterk bij betrokken. Ook is wettelijk geregeld dat werknemers hun oordeel over de re-integratie geven in het re-integratieverslag. Met de wijziging wordt nu expliciet geregeld dat ook hun visie en die van de werkgever vereist is in het Plan van aanpak. Door die visie daar een plek te geven moet het gesprek over re-integratie een impuls krijgen.

In de Memorie van toelichting van de wetswijziging[1] is aan de casemanager een belangrijke rol toebedeeld. Om een visie te kunnen geven is enige kennis van de relevante wet- en regelgeving, het re-integratieproces en de eigen verantwoordelijkheden vereist. In het huidige poortwachtersproces kan de arbodienst, casemanager of bijvoorbeeld een arbeidsdeskundige hier inzicht in geven. Als een werknemer en/of werkgever niet in staat zijn om hun visie op de re-integratie te geven en er is behoefte aan ondersteuning, dan kan er in overleg besloten worden om bijvoorbeeld een onafhankelijk casemanager of jobcoach te betrekken.

Een instrument om de werknemers te ondersteunen bij het geven van hun visie is inzicht te geven in het re-integratiedoel en het belang van re-integratie voor hun portemonnee. Bij sommige werkgevers is deze dienstverlening al ingekocht middels de MKB-verzuim-ontzorg-verzekering. Onderdeel van de ontzorging is immers dat aan werknemers inzicht wordt gegeven in de gevolgen van langdurige ziekte en arbeidsongeschiktheid en mogelijke inkomenseffecten daarvan op de langere termijn.