Beloning voor verzekeringsadviseurs is een gevoelig onderwerp. Als die adviseur ook nog eens gevolmachtigd agent is, wordt het echt oppassen. Winstcommissie klinkt als een hoofdveroorzaker van de financiële crisis.
Een gevolmachtigd agent, of assuradeur, heeft van de verzekeraar toestemming gekregen om zelfstandig verzekeringen uit te voeren. Daar heeft zo’n assuradeur meestal goede redenen voor: verbetering van administratieve processen, een ander verdienmodel of omdat de assuradeur denkt dat hij het beter kan dan de verzekeraar. Vooral de laatste reden is interessant en kan bij inkomensvolmachten iets nuttigs toevoegen: schadelastbeheersing! Maar hoe nu zo’n schadelastbeheersende inkomensvolmacht te belonen?

Niets is logischer dan de assuradeur te laten delen in het resultaat. Indien de inkomensvolmacht de verzuim- en arbeidsongeschiktheidsschade onder controle krijgt en weet te reduceren dan verdient dat een beloning. De WGA-aanpak van de reguliere inkomensverzekeraars tot nu toe heeft de afgelopen prolongatieronde geresulteerd in aanscherping van voorwaarden en forse premieverhogingen. Als een assuradeur met een proactieve aanpak deze maatregelen niet nodig heeft, waarom zou een winstcommissie dan niet op zijn plaats zijn? We kunnen ons niet voorstellen dat zijn verzekeringnemers; werkgevers die niet met een premieverhoging worden geconfronteerd maar met een lagere arbeidsongeschiktheidsschade, luid zullen protesteren.

De beloningsrealiteit is anders. Sinds de woekerpolis model staat voor alle inkomensverzekeringen en beloning van de adviseur gelijk staat aan een stiekem onderhandelde torenhoge onkostenvergoeding, heeft de AFM vrij spel.

Vorige week konden we lezen dat AFM over 2012 nog toestaat dat gevolmachtigden winstcommissie krijgen uitgekeerd. Belangrijke voorwaarde van de AFM is wel dat deze commissie in redelijke verhouding staat tot de totale beloning van het kantoor. Kortom, winstcommissie moet in verhouding staan tot het aantal verkochte en lopende polissen. Nonsens.
Je zou dus verwachten dat de Nederlandse Vereniging van Gevolmachtigde Assurantiebedrijven (NVGA) bij AFM op de koffie zou gaan om het eens uit te leggen. De NVGA heeft echter gekozen voor de introductie van een nieuw beloningsmodel dat haar leden richting de verzekeraars kunnen hanteren. Het model is gebaseerd op een percentuele beloning per productsoort met een bepaald maximum. Rendementsbeloning hier bovenop wordt door de NVGA sterk ontraden. Tegelijkertijd onderzoekt de brancheorganisatie alsnog de introductie van een verrichtingentarief.

De huidige percentuele vorm van beloning blijft gehandhaafd, maar wordt als het aan NVGA ligt voortaan bepaald aan de hand van kwaliteitscriteria voor onder meer de service aan de klant en de administratie. Voor een beetje beloning zal de assuradeur dus niet in re-integratie maar in administratie moeten investeren. De vervallen winstcommissie wordt volgens NVGA vervangen door een verhoging van de tekencommissie. Voor een tekencommissie hoef je het verzuim niet omlaag te brengen, alleen polissen te verkopen. Een eventuele introductie van een verrichtingtarief betekent daarbij dat het lucratief wordt voor de assuradeur om zoveel mogelijk handelingen te verrichten. Klinkt niet echt efficiënt.

Wij kunnen alleen maar de hoop uitspreken dat de bij ons bekende inkomensvolmachten die met een duidelijke visie de bij hun aangesloten werkgevers bedienen, ook onder het nieuwe beloningsregime zullen doorgaan met hun proactieve aanpak. Tevreden verzekeringnemers is ook een beloning.