Sinds vorig jaar mag een werkgever jaarlijks kiezen of hij gebruikt maakt van de werkkostenregeling of van de oude regelingen voor vrije onkostenvergoedingen en verstrekkingen. Vanaf 2014 stopt die keuzevrijheid en geldt alleen nog de werkkostenregeling. Deze regeling houdt in dat een werkgever 1,4% van het totale fiscale loon mag gebruiken voor onbelaste onkostenvergoedingen en verstrekkingen voor zijn werknemers.

Als een werkgever vergoedingen of verstrekkingen biedt voor een thuiswerkplek van zijn werknemer dan kan het voorkomen dat zo’n verstrekking wel wordt belast, terwijl exact dezelfde verstrekking maar geleverd ‘op kantoor’ onbelast is. Voorbeelden zijn de printer en meer privé getinte zaken zoals de koffie. Om deze verstrekking toch onbelast te maken of houden, kunnen ze onder de werkkostenregeling gebracht worden.
Alle vergoedingen en verstrekkingen aan werknemers die door de werkgever als zodanig zijn aangewezen, zijn onbelast voor zover ze 1,4% van de totale loonsom, de zogeheten vrije ruimte, niet overstijgen. Wordt de vrije ruimte overschreden dan komt de belasting voor rekening van de werkgever. Dit heeft dus geen invloed op de hoogte van het belastbare loon van de werknemer.