Wanneer kan een no-riskpolis worden verlengd?

Een belangrijke subsidie bij het aannemen van werknemers met een beperking is de no risk polis van de Ziektewet. De no-riskpolis geldt gedurende de eerste vijf jaren van een dienstverband, maar kan door het UWV worden verlengd. De Centrale Raad van Beroep heeft deze maand meer duidelijkheid gegeven over hoe beoordeeld moet worden of verlenging aan de orde is.

In artikel 29c van de Ziektewet staat dat verlenging aan de orde is als op het moment dat de vijfjaarstermijn eindigt, de ziekte of het gebrek dan wel het verhoogde risico op ernstige gezondheidsklachten naar het oordeel van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen nog bestaat. De overheid heeft daarbij aangegeven dat de polis verlengd kan worden als de werknemer een progressieve aandoening of een sterk wisselend ziektebeeld heeft met een ook dan nog bestaand aanzienlijk verhoogd risico op ernstige gezondheidsklachten.

Volgens de Centrale Raad van Beroep moet op de datum waarop het al dan niet verlengen aan de orde is, een inschatting worden gemaakt van het te verwachten risico. Het UWV moet dan: onderzoeken wat de precieze aard is van de klachten van de werknemer, wat de ernst is van de aandoening waaruit deze klachten voortvloeien, hoe deze aandoening zich, gelet op algemeen aanvaarde medische inzichten, pleegt te ontwikkelen en of bij deze werknemer bepaalde factoren een rol spelen die maken dat de verwachting ten aanzien van deze werknemer afwijkt van de verwachting in het algemeen. In dat kader dient zo nodig informatie te worden ingewonnen bij de behandelend sector.

De Raad heeft deze verduidelijking moeten geven omdat een werkgever een aantal malen in bezwaar is gegaan tegen beslissingen van UWV om de no-riskpolis niet te verlengen. UWV beoordeelde de verlengingsaanvraag op basis van het verzuim tijdens de no-riskperiode. Zij hield daarbij een minimumgrens van 30% ziekteverzuim aan voor de beoordeling of er sprake  is van een aanzienlijk verhoogd risico. Zowel de gehanteerde grens als de beoordeelde periode spelen volgens de Raad echter geen rol bij de vraag of de polis moet worden verlengd.

Over de 30% verzuimbeoordeling heeft de Raad nog een paar aanvullende woorden:

Uit de wetgeschiedenis komt naar voren dat met de no-riskpolis is beoogd om de kansen van bepaalde groepen werknemers om terug te keren in het arbeidsproces te verbeteren en om in dat kader de bereidheid te bevorderen van werkgevers om hen in dienst te nemen. Met dit doel valt niet te rijmen dat (een verlenging van) de no-riskpolis uitsluitend aan de orde zou zijn bij een te verwachten verzuim van 30% of meer.