Dankzij de Wet werk en zekerheid is de werkgever, als een arbeidsovereenkomst ten minste twee jaar heeft bestaan, bij het (be)eindigen ervan een transitievergoeding verschuldigd. Met die vergoeding wordt

Dankzij de Wet werk en zekerheid is de werkgever, als een arbeidsovereenkomst ten minste twee jaar heeft bestaan, bij het (be)eindigen ervan een transitievergoeding verschuldigd. Met die vergoeding wordt idealiter bereikt dat de werknemer in staat is om een andere baan te zoeken. Hoe langer een werknemer in dienst is, hoe hoger de vergoeding. De maximering van deze vergoeding wijzigt ieder jaar en dus voor het eerst per 2016.

De maximale  transitievergoeding bedraagt dit jaar € 75.000 of een jaarsalaris wanneer deze meer bedraagt. Per 2016 wordt dit bedrag geïndexeerd met 1,4%, zijnde de ontwikkeling van de contractlonen. Omdat er een afronding plaatsvindt op een veelvoud van duizend, bedraagt de maximale transitievergoeding volgend jaar € 76.000,-. Of een jaarsalaris wanneer dat hoger is.

Onlangs is door een rechter een vergoeding bovenop een transitievergoeding toegekend. Een werkgever moest deze extra vergoeding betalen omdat de beëindiging van de arbeidsovereenkomst het gevolg was van ernstig verwijtbaar handelen van de werkgever. De rechter stelde de hoogte van de vergoeding vast op hetzelfde bedrag als de transitievergoeding (€30.654,05 bruto) die de werkgever aan deze werknemer moest betalen. Een dubbele transitievergoeding dus als een arbeidsovereenkomst eindigt door ernstig verwijtbaar handelen (of nalaten) door de werkgever. We zijn benieuwd of dit een nieuwe kantonrechtersformule wordt.

Bron: uitspraak van 1 september 2015, met zaaknummer 4336312 \ EJ VERZ 15-379 \ 253