Werknemers met een WIA-uitkering zijn net mensen. Ook zij willen zo nu en dan graag op vakantie. In overleg met de leidinggevende kan een werknemer eens of meestal een aantal maal per jaar vakantie opnemen. Hoe zit dat met een werknemer die een WIA-uitkering ontvangt? Hoe lang mag deze werknemer op vakantie en aan wie vraagt hij om toestemming? Krijgt de werknemer op de camping in Spanje zijn uitkering overgemaakt?

Normaal gesproken kan een werknemer in zijn (collectieve) arbeidsovereenkomst kijken hoeveel vakantiedagen er beschikbaar zijn. Werknemers krijgen een wettelijk aantal vakantiedagen per jaar ter hoogte van vier keer het aantal werkuren per week. De arbeidsovereenkomst regelt vaak een nog ruimer aantal vakantie-uren. De WIA is natuurlijk geen arbeidsovereenkomst en kent geen extra vakantiedagen. Een WIA-gerechtigde werknemer moet het daarom doen met vier vakantieweken ofwel twintig vakantiedagen per jaar.

De vakantie mag door de WIA-gerechtigde werknemer buiten Nederland worden genoten zonder dat het gevolgen heeft voor de (betaling van de) WIA-uitkering. In principe heeft de uitkeringsgerechtigde geen toestemming nodig om op vakantie te gaan, mits de vakantie niet langer dan de genoemde vier weken duurt. Wel kunnen afgesproken controlevoorschriften regelen dat de werknemer zijn vakantie tijdig moet melden, om te voorkomen dat lopende re-integratieactiviteiten worden belemmerd.

Voor de WIA gelden een aantal re-integratieverplichtingen en daarvoor geldt gedurende die maximaal vier weken een vrijstelling[1]. Bij vakantie kan de werknemer immers niet voldoen aan de verplichtingen gericht op inschakeling in arbeid (art. 30 WIA). Een werknemer die langer (zonder toestemming) op vakantie gaat, kan een maatregel opgelegd krijgen vanwege het niet voldoen aan de re-integratieverplichtingen uit art. 30 WIA. Dit levert volgens art. 6 lid 4 onder c van het Maatregelenbesluit een maatregel op uit de derde categorie. De uitkering wordt dan gekort met ten minste 15 procent of ten hoogste 100 procent, gedurende ten minste vier maanden.

Een maatregel opleggen kan ook bij werknemers die onder het risico van een WGA-eigenrisicodrager vallen. De werkgever moet die maatregel dan wel zelf voorbereiden en gemotiveerd indienen. Weten hoe dat in zijn werk gaat? Daar hebben wij een praktijktraining voor!  Meer informatie