Eens in de maand neemt onze casemanager Anne Polak ons mee in de wereld van re-integratie. Centraal staat daarbij onze vraag welke financiële besparing ze heeft kunnen realiseren voor de werkgever.

Hallo Anne, hoe is het met je? Goede vakantie gehad?

Ja een heerlijke vakantie, maar ik heb niet zo veel tijd.

Snel ter zake, begrepen. Kom maar op met je verhaal.

Afgelopen periode ben ik gevraagd door een werkgever om hem bij te staan met een werknemer die veelvuldig moest verzuimen. Niet handig, want deze werknemer die al 25 jaar in dienst is, is één van de vier werknemers. De werkdruk is enorm toegenomen en vanaf 2009 heeft hij geen langere periodes zonder verzuim gehad. De verzuimoorzaak is op zich dezelfde als waarvoor een WAO uitkering is toegekend, maar..

WAO? Je bedoelt zeker WIA!

Nee, WAO. Deze werknemer heeft sinds 2002 een WAO uitkering en zit in arbeidsongeschiktheidsklasse 25% - 35%. Hij heeft nu steeds verergering van dezelfde klachten als waarvoor de WAO is toegekend, maar komt niet voor een verkorte wachttijd voor ophoging in aanmerking. Het is namelijk meer dan 5 jaar geleden dat de WAO uitkering is gewijzigd. Hij is nu volledig arbeidsongeschikt en de werkgever weet niet meer wat hij er mee aan moet.

Loon doorbetalen, beetje Poortwachteren, passend werk en zo…

Ja, dat klinkt allemaal heel logisch en makkelijk, maar de theorie is in de praktijk niet altijd zo eenvoudig toe te passen. Zo heeft deze werkgever geen passend werk voor hem. Dan kan je Poortwachteren wat je wil, maar dat leidt tot niets.

Wat heb je dan voor de werkgever kunnen betekenen?

Ik ben eerst met hem en de werknemer om tafel gaan zitten. Het werd al snel duidelijk dat de werkgever ‘door’ wilde. De werknemer zorgde, uiteraard tegen zijn zin, voor een rem op de bedrijfsactiviteiten. Er was zo lang hij in dienst was, maar vaker ziek dan aan het werk, een te hoge werkdruk en geen ruimte om een nieuwe kracht aan te nemen. De werknemer was op dat punt ook heel redelijk, begreep het standpunt van de werkgever, maar had ook geen idee hoe het nu verder moest. Ik heb toen aangestuurd op een afscheid van elkaar.

Maar dat kan toch niet?

Natuurlijk ligt dat moeilijk, maar deze situatie was verder ook niet houdbaar. Ik heb voor de werknemer op een rij laten zetten wat de inkomensgevolgen waren na ontslag, rekening houdend met WAO, aanvulling vanuit private polissen, pensioenzaken etc. Vervolgens heb ik onderzoeken laten uitvoeren naar de belastbaarheid van de werknemer en de arbeidsmogelijkheden bij de werkgever. We hebben vastgesteld dat het werk niet passend is en dat er geen andere arbeid passend is of beschikbaar kan worden gemaakt. Na afronding van de onderzoeken is een ontslagaanvraag de deur uitgegaan waarin we UWV-werkbedrijf aangaven tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst over te willen gaan op basis van langdurige arbeidsongeschiktheid. Het UWV heeft toestemming gegeven en de werkgever heeft vorige week een vacature geplaatst.

Voortvarend aangepakt Anne, complimenten. Maar het wordt lastig om te bepalen wat je bespaard hebt lijkt me.

Ja, dat is inderdaad lastig, maar dat er een sloot aan loondoorbetaling bij ziekte is bespaard dat moet je maar van me aannemen. Het jaarsalaris van deze werknemer was bijna € 42.000, dus dan kan je er vast wel een beeld van krijgen.

Inderdaad, bedankt voor dit verhaal Anne en snel aan het werk maar weer!