De overheid wil zo min mogelijk ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid en zo veel mogelijk werkenden die gezond de AOW leeftijd bereiken. Dat is goed voor de staatskas. Alle overheidsmaatregelen die op het terrein van verzuim en arbeidsongeschiktheid zijn doorgevoerd hebben vruchten afgeworpen: het verzuim is historisch laag en de WIA instroom is een fractie van de WAO instroom. Behalve bij de overheid zelf dan.

De overheid wil zo min mogelijk ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid en zo veel mogelijk werkenden die gezond de AOW leeftijd bereiken. Dat is goed voor de staatskas. Alle overheidsmaatregelen die op het terrein van verzuim en arbeidsongeschiktheid zijn doorgevoerd hebben vruchten afgeworpen: het verzuim is historisch laag en de WIA instroom is een fractie van de WAO instroom. Behalve bij de overheid zelf dan.

Waar het ziekteverzuim in Nederland gemiddeld op 3,9% ligt, heeft de overheid met een verzuim van 5,2% te maken. Een bedrag van 373 miljoen euro inclusief werkgeverslasten. Waar de gemiddelde werknemer 7 dagen per jaar verzuimt vanwege ziekte, is de overheidsdienaar 9,2 dagen per jaar aan het ziekteverzuimen. Ook blijkt dat een relatief groot deel van de loonsancties door het UWV wordt opgelegd aan werkgevers in de publieke sector. In 2013 betrof het  23% van de loonsancties, terwijl de overheid 15% van de verzekerde werknemers in dienst heeft. Je zou bijna denken dat UWV de overheid met de loonsancties terugpakt voor alle bezuinigingen die ze jaar na jaar moeten doorvoeren. Ministers Blok en Asscher hebben een andere verklaring.

Volgens de ministers zijn de cijfers van de overheid minder slecht dan ze op het eerste gezicht lijken. Allereerst is bij grote werkgevers in Nederland het ziekteverzuim 4,7%, wat al wat dichter in de buurt komt van het verzuim bij de overheid. Daarnaast werken bij de overheid relatief veel oudere werknemers en wordt er relatief veel uitvoerend werk verricht. Beide hebben een verhogende invloed op verzuim. Verder geven Blok en Asscher aan dat het aantal WIA-aanvragen inclusief flex-werknemers vanuit de publieke sector relatief laag is (0,56% versus 0,82%). Daaraan voegen zij toe dat uit deze cijfers geconcludeerd mag worden dat de publieke sector, meer dan andere sectoren, eigen verantwoordelijkheid voor zieke (ex-)werknemers neemt.

Klinkt mooi. Of heeft de overheid misschien veel minder flex-werknemers in dienst? En duurt de periode van loondoorbetaling soms langer dan 104 weken omdat zieke werknemers wat uit beeld zijn geraakt?

In ieder geval kunnen we telkens lezen in de verslagen van UWV dat het grootste deel van de WGA instroom ontstaat uit een vangnetsituatie. Vangnetters hebben geen werkgever (publiek of privaat) om verantwoordelijkheid van te verwachten. Zij zijn voornamelijk aangewezen op de re-integratie-ondersteuning vanuit het favoriete bezuinigingsobject van alle kabinetten: het UWV. Misschien kan de overheid daar ook iets meer verantwoordelijkheid voor nemen.