Vorige week stond in het teken van Sint Maarten en de zorgverzekering. De koning was op Sint Maarten minister Asscher van SZ&W deed aan Sint Maarten en ook ondergetekende was aan de beurt om met zoon nr. 2 een rondje langs de deuren te zingen. De rest van Nederland was bezig met de zorgverzekering. Althans met de vergelijkingen ervan. Nu hoef je die verzekeringen eigenlijk niet te vergelijken; ze zijn immers allemaal hetzelfde, net rookworst. Kies de goedkoopste en doorrr.
Als je dan toch tijd over hebt, dan kan je overwegen om vergelijkingssites van de Consumentenbond, ZorgKiezer en natuurlijk het onvermijdelijke Independer te raadplegen om de beste polis te selecteren. Overigens weet je dan precies welke verzekering als beste uit de bus komt.
Wil je een zorgverzekering van CZ dan kan je het beste naar de zorgvergelijker van de Consumentenbond, aangezien deze belangenbehartiger een mooi collectief contract heeft met de zorgverzekeraar uit het zuiden. Wil je iets meer keuze dan ga je naar Zorgkiezer. Zij hebben met een aantal zorgverzekeraars een contract en surf je via zorgkiezer dan heb je automatisch klikkerdeklik de collectieve ZorgKiezerkorting te pakken. Makkelijk. Mensen die verknocht zijn aan OHRA, zitten dit jaar nog goed bij Independer. Inmiddels heeft Achmea echter al meer dan driekwart van de Independeraandeeltjes verworven. Volgend jaar kan je dus voor een Zilveren Kruispolis bij Independer terecht.
Het is allemaal vrij doorzichtig en toch spreekt menigeen er schande van. Maar je weet het van tevoren, dan is het toch prima? Ik moest daar aan denken toen ik vorige week maandagavond vanwege Sint Maarten de deuren in de wijk afsukkelde. Zoonlief schreeuwde zijn ‘de koeien hebben staarten’- versjes om vervolgens een mars-mini-twix in huismerkversie van een schaal te grissen en die bij vaderlief in de plastic zak te deponeren. Zoals iedere ontmande vader die participeerde in de bedeltocht, sprak ik vervolgens de belerende woorden: ‘zeg je wel even dankjewel tegen die mevrouw?’. De kleine hebberd mompelde dan zonder omkijken dankjewel, met zijn ogen als een roofdier alweer gericht op de volgende buurtbewoner die een kaars voor het raam had neergezet.
Bij mijn eigen huis aangekomen merkte ik dat er iets aan de hand was. Kinderen liepen er mopperend en scheldend vandaan, vaders spraken troostende woorden. Ik had met mevrouw Vluggen afgesproken dat zij voldoende zou inslaan om uit te delen, dus dat kon het niet zijn. Mijn kleine evenbeeld belde aan en begon weer met het verplichte nummer teneinde zijn Albert Heijntasje nog voller met suiker te krijgen. En toen werd ineens duidelijk wat er mis was. Joviaal presenteerde mevrouw Vluggen, na verrukt het zangspel te hebben gadegeslagen, een grote mand met mandarijnen. ‘Je mag er wel twee hoor!’ gilde ze er bij. Mandarijnen.
Eén ding moet je gewoon niet doen met Sint Maarten en dat is mandarijnen uitdelen met je schijnheilige harses. Die etters verwachten snoep, chocola, suiker, veel. Dan lekker verantwoord mandarijnen gaan zitten uitdelen is hetzelfde als de kastelein die alcoholvrij bier schenkt, een schilder die de buitenboel met waterverf doet of Feyenoord dat van Ajax wint. Hoort gewoon niet. Er is een bepaalde verwachting en daaraan dien je te voldoen. Klaar. Dinsdagochtend deed ik de gordijnen open en zag dat hetgeen ik al verwacht had, daadwerkelijk had plaatsgevonden. De ramen, het tuinhek, de brievenbus en de antenne van de auto waren gedecoreerd met de mandarijnen die mevrouw Vluggen blijmoedig had staan uitdelen.
Het is duidelijk: we moeten verhuizen. Hoe heet die vergelijkingssite voor huizen ook alweer?