Tijd voor een lesje over de ontwikkeling van de vrouw in deze Digi-kwest, een stukje geschiedenis zeg maar, te beginnen met de prehistorie. Ik kan me zo voorstellen dat het leven in het Flintstones-tijdperk best aangenaam was. Een beetje aan een liaan slingeren, meloentje eten, kokosnootje leegdrinken, stukje zwemmen om af te koelen en tussen de middag een tukkie onder een baobab. ’s Avonds terug naar de grot, waar een behaaglijk vuurtje inmiddels brandt en moeder de neanderthaler met een stuk geroosterde Tyrannosaurus op je wacht. Yabba Dabba Doo.
Er is in de millennia erna weinig veranderd. De huisvesting is wat gerieflijker geworden, de liaan ingewisseld voor een sjoemeldiesel en het menu wat gevarieerder geworden, dan ben je er wel. Tenminste wat de man betreft. Voor de vrouw is er daarentegen eeuwenlang sprake van zogenaamde vooruitgang. Asscher wil daar nu nog een flinke schep bovenop doen. De verraaier.
Waar de man tevreden bleef met zijn eenvoudige bestaan, moest van de vrouw alles maar veranderen. De grot is dankzij aanhoudend gedram getransformeerd via plaggenhut naar doorzonwoning en het vuurtje is vervangen door centrale verwarming met slimme thermostaat. Het berenvelletje is, ondanks dat het prima voldeed, via prinsessenjurk verworden tot een bohemian lifestyle tenue bestaande uit asymmetrische jurk van chiffon, afgezet met pailletten en bloesems met daarboven een linnen longsleeve onder een gilet in ecobont, afgemaakt met Hermès Birkin bag, zodat een masc-femme look bereikt wordt. Last but not least zijn alle werkzaamheden uitbesteed. De was aan de wasmachine, het vegen aan de stofzuiger, de vaat aan de afwasmachine en het koken aan de magnetron. Het volledige huishouden is daarmee gerobotiseerd. Vervolgens waren de kinderen aan de beurt. Hup, naar voorschoolse opvang, school en naschoolse opvang. Iedereen het huis uit en verder niets omhanden. De vrouw had zo voor zichzelf een situatie geschapen die iedere willekeurige man zou omschrijven als het nirwana. Maar u raadt het al, nog was het niet genoeg. De vrouw wilde naar kantoor.
Vrouwen zijn in toenemende mate actief geworden op de arbeidsmarkt. De man wordt daar steeds overbodiger en enkel het feit dat de gemiddelde vrouw doorgaans parttime werkt, zorgt dat er nog mannelijke loonslaven bestaan. Dat laatste heeft Asscher aan het denken gezet. Hij komt nu met een op het oog onzalig plan om voor hogere arbeidsproductiviteit te zorgen: werkgevers worden verplicht om een gedeelte van het loon voor scholing in te zetten en scholing wordt een fundamentele plicht voor werknemers. Als er een sector volledig gefeminiseerd is, dan is dat de sector onderwijs. Asscher geeft met zijn plan de definitieve klap in de nek van de hardwerkende mannelijke Nederlandse werknemer. Voor minder geld werken en uitblinken in het volgen van cursussen is nou eenmaal het exclusieve terrein van de vrouwelijke collega’s.
Zo bezien is het moment aanstaande dat de robots thuis het werk doen en de vrouwen op kantoor. Volgens mij gaat dat betekenen dat wij mannen niks meer te doen hebben. Nou ja, behalve een beetje aan een liaan slingeren, meloentje eten, kokosnootje leegdrinken, stukje zwemmen om af te koelen en tussen de middag een tukkie onder een baobab.
Heren, onze generatie gaat het meemaken: de cirkel is rond. Asscher, bedankt!