Asscher snapt er weinig tot niets van. Hij laat werkgevers weten dat ze zuinigjes moeten omspringen met aanvullingen op ziekengeld, WIA- en WW-uitkeringen. Vooral bij aanvullingen op de WW blijkt namelijk dat het een negatief effect heeft op re-integratie van werknemers. Vervolgens regelt de minister met de Wet Werk en zekerheid dat werknemers een astronomische bonus krijgen als hun dienstverband eindigt. Daar wordt je als werknemer natuurlijk blij van, maar zeker niet werklustig. Gemixte signalen afgeven, dat doet onze minister. Moet je niet willen, ouders weten dat als geen ander.
Opvoeders weten: je moet altijd op één lijn zitten, één front vormen tegen je kinder-guerrilla. Dat is niet eenvoudig, omdat vrouwen doorgaans meer van hun adderengebroed accepteren dan mannen. Het is niet voor niets dat meer mannen dan vrouwen fulltime werken. Dat heet vluchtgedrag.
Bij het gezin Vluggen hebben we daar geen last van. De grenzen voor zoon nr. 1 en 2 en natuurlijk dochterlief worden zorgvuldig en in samenspraak getrokken. Neem bijvoorbeeld het ooit zo schattig uitziende en fris ruikende roze slaapkamertje van ons clearasil-koninginnetje. Dat vertrek is inmiddels getransformeerd tot zo’n soort van container waar je kleren voor de armen in doet, maar dan met een deur er in. Gelukkig is deze deur van het slaapklikootje niet te openen, omdat de lucht daarbinnen eenvoudigweg te dik is, maar toch vind ik het een allerminst gewenste situatie. Volksgezondheid en zo.
Ik heb afgelopen weekend daarom streng maar rechtvaardig verordonneerd dat deze giftige hof der hormonen eens in de week opgeruimd dient te worden. Mijn regenwolk van een dochter is vervolgens gillend naar moeders gedenderd, om twee minuten later met triomfantelijke blik haar slaapkamerdeurtje weer achter zich dicht te werpen.
Even later begreep ik van mevrouw Vluggen dat ‘wij’ besloten hebben dat het allemaal wel meevalt en het opruimen ook wel in een volgend decennium kan plaatsvinden. U moet weten; het voelt goed dat we dat samen beslissen en uitdragen, anders weten die rakkers niet waar ze aan toe zijn.
Eén lijn trekken dus. Ik geeft het Asscher en alle andere onervaren ouders maar even als tip mee.