Startende zelfstandigen kunnen zich uitstekend verzekeren tegen de financiële gevolgen van ziekte en arbeidsongeschiktheid. Of zij al ziek zijn of niet maakt daarbij niet uit; UWV heet hen van harte welkom op de afdeling vrijwillige verzekeringen! Je zou zeggen, dat zal wel een populair dingetje zijn die vrijwillige verzekering, maar niets is minder waar. Zelfstandigen blijken massaal niet verzekerd. Volgens D’66 komt dat omdat de aanmeldtermijn voor de vrijwillige verzekeringen te kort is. Die zou verdubbeld moeten worden. Dat is natuurlijk nonsens.
Sommige werknemers willen geen werk nemen maar liever zelf werk verzinnen. Zij worden dan zz-peejer. Lekker dingen doen die ze leuk vinden. Lastige zaken worden uitgesteld; ‘dat doen we zo wel’. Zo komt het dus dat het aanvragen van een vrijwillige verzekering wordt uitgesteld en vervolgens afgesteld. Ik moest daar afgelopen weekend aan denken, toen ik –veel meer dan me lief was- in discussietjes met inwonende pubers belandde.
Met zoon nr. één is het verbale contact tot wederzijds genoegen beperkt tot een absoluut minimum. Soms ontkom ik er echter niet aan hem iets te vragen. Zo vroeg ik hem zaterdag of hij zo goed wilde zijn z’n vieze voetbalkleren even van zijn kamer te rapen zodat ze gewassen konden worden. ‘Ja, doek zo’ was zijn antwoord. Nu is mij geleerd dat ‘zo’ de afkorting is van zo meteen, met de nadruk op meteen. Dat geldt helaas niet voor onze Dons Juan. Hij verstaat onder ‘zo’: zodra IK daar zin in heb. Ofwel: schrijf het maar op je buik ouwe, ksst. Als bij de volgende training z’n normaliter rode voetbalsokjes nog steeds groen zijn en ruiken is vervolgens het huis te klein. Enfin.
Ook dochterlief heeft een merkwaardige tijdsbeleving bij het woordje ‘zo’. Waar het gaat om het opruimen van haar kamertje ligt tussen het uitspreken van het woord ‘zo’ en de start van de opruimwerkzaamheden doorgaans enkele weken. Gisteren wilde ik graag dat zij probeerde enkele bekers, borden en een verdwaalde broodtrommel van haar bureau af te krabben teneinde ze in den vaatwasser te doen belanden. Dit keer ging ze het geeneens ‘zo’ doen maar gebruikte ze de overtreffende trap: Ik doe het ‘morgen’. Terwijl ze liggend op haar ledikant een duck-face maakte naar haar mobieltje, verklaarde ze ongevraagd dat ze ‘kapotveel’ huiswerk had en zich niet ook nog eens met randzaken kon bezig te houden. Tja, morgen. Waar ‘zo’ staat voor ‘ooit’ staat ‘morgen’ voor ‘nooit’.
De aanmeldtermijn van de vrijwillige verzekering bedraagt momenteel dertien weken. Iedere ouder weet dat oprekken naar 26 weken geen zier helpt. Er is maar één deadline die gaat helpen: ‘morgen’.