Ik beschouw mijzelf als een verstandig en weldenkend mens. Logischerwijs ben ik dan ook conservatief. Na mijn geboorte had er wat mij betreft weinig vernieuwing meer doorgevoerd hoeven worden. Met deze levenshouding is het vanzelfsprekend dat ik in de verzekeringsbranche beland ben. Waar andere sectoren herhaaldelijk het wiel opnieuw proberen uit te vinden, is er in verzekeringsland onveranderlijk niets nieuws onder de zon. Heerlijk.
Slechts één ontwikkeling heeft ook hier zijn intrede gedaan en dat is het hele informaticagebeuren. Erg genoeg, maar het lijkt redelijk te zijn ingekapseld. Een mobiel telefoontje, websiteje, laptopje dan zijn we er wel. Dat is maar goed ook, want van al dat moderne ICT-gezever worden mensen nou niet bepaald slimmer. Het bewijs daarvan zien vooral ouders.
De generatie na ons laat in toenemende mate zien dat de combinatie van mobieltjes en internet een infantiliserende werking heeft. Zo is het echt een wonder dat dochterlief iedere dag weer veilig thuiskomt. Zij gaat er gemakshalve vanuit dat het de taak is van automobilisten om pubermeisjes te ontwijken die, al selfies makend, slingerend op vreemde rijbanen terecht komen. Ook zoon nr. 2 ziet er weinig intelligent uit als hij mopperend met zijn wijsvingertje over de televisie veegt, maar het acht uur journaal merkwaardigerwijs niet weg-geswiped krijgt. Zoon nr. 1 zit al een aantal jaar op het VWO zonder te blijven zitten, dus je zou zeggen: ‘dit gaat goedkomen’. Niet. Gisteren moest hij iets opsturen en stond wanhopig naar de envelop te staren. Hij had geen flauw idee waar hij de postzegel moest plakken. Vervolgens bleek ook nog dat het hem volledig onbekend was waar op de envelop de gegevens van de ontvanger vermeld moesten worden, laat staan dat-ie wist welke gegevens nodig waren. Ik lieg dit dus niet.
Geen erfopvolging voor wat betreft een carrière in het risicobeheer, zoveel is duidelijk. Althans die geruststellende gedachte koesterde ik totdat ik las: Verzekeraars moeten social media professioneler gaan inzetten om op de veranderingen in de maatschappij in te spelen en hun klanten te behouden. Deze onzalige boodschap blijkt de belangrijkste conclusie te zijn van de Social Media Insurance Monitor. Gelukkig blijkt dat een ‘preken-voor-eigen-parochie’-verhaal te zijn van een of ander ICT-consultancybureau. Eind goed al goed, want dat verhaal neemt niemand serieus. Een consultancybureau vol ICT-ers; hoeveel slimmigheid mag je daar immers van verwachten?