We moeten allemaal heel veel werken van Sociale Zaken. Dat moet om de AOW uitkeringen te bekostigen. Omdat alle werkgevers- en werknemers, uitgezonderd de sector basisonderwijs daaraan meedoen, is het systeem slechts houdbaar zolang opa en oma hun oppasplicht vervullen. Dat kan natuurlijk nooit als die ook blijven werken. Goed nieuws daarom dat het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid het Ontslagbesluit zodanig aanpast dat AOW-gerechtigden het eerst in aanmerking komen voor ontslag. Mooi, richting geraniums ermee. Wij werken hard om die grijze golf te voorzien van AOW uitkeringen en dan pikken ze ook nog onze banen in. Moven. Ik wil echter pleiten voor een extra maatregel voor AOW’ers: een verkeersverbod.
AOW’ers zijn levensgevaarlijk zodra ze het grijze hoofd van de antimakassar hebben gelicht. Deelname aan het verkeer, anders dan op het voetpad, zou eigenlijk niet moeten mogen. Het is dan ook begrijpelijk dat verzekeraars het afsluiten van autoverzekeringen aan banden hebben gelegd. Hulde. Onzinnig dat daar dan Kamervragen over gesteld moeten worden. Ik zeg: laten we het gewoon als voorwaarde voor het ontvangen van een AOW uitkering vastleggen. Omdat het er veiliger van wordt stel ik voor om het een arbocatalo-plus te noemen.
Om het dagelijkse leven nog wat veiliger te maken zou ik ook in deze catalogus willen opnemen dat gebruik van de elektrische fiets voortaan taboe is voor de AOW’er. Als je na twee keer links en een keer rechts gekeken te hebben de straat oversteekt word je van de sokken gereden door bejaarde nozems op zo’n elektrisch onding. Je had ze in de verte wel gezien, maar vanuit je referentiekader beredeneerd zou het normaal gesproken nog drie kwartier duren eer de eerbiedwaardige senioren bij jouw zebrapad gearriveerd zouden zijn. Maar met een noodgang van 35 kilometer per uur zoeven ze scheldend en kwaad kijkend langs. Dan moet je die gasten ook nog dankbaar zijn omdat ze Nederland hebben opgebouwd. Prima, maar ga daar dan lekker van zitten uitrusten. Thuis.
Het racefietsen met vrinden heb ik inmiddels opgegeven dankzij de elektrische fiets. Het is al een hele drempel die je moet overwinnen om überhaupt in niets verhullende wielerkledij in onmogelijke houding op een spartaans zadel te gaan zitten. Als je vervolgens op het toppen van je presteren voorbij wordt gefietst door een druk kibbelend echtpaar die het gouden huwelijk al decennia eerder gevierd heeft, dan is dat op z’n zachtst gezegd ietwat demotiverend.
Beste Minister Asscher, maak alstublieft een einde aan deze terreur en koppel het verkeersverbod aan de AOW uitkering. Maar misschien kunnen verzekeraars alvast beginnen door die krengen niet meer te verzekeren. Die elektrische fietsen bedoel ik uiteraard.