Hoe herken je een werknemer? Dat weet het UWV. Een werknemer is iemand die voor een bepaald salaris, werk verricht onder gezag van een werkgever. U ziet, het wordt steeds minder plezierig: ‘salaris’ klinkt goed, ‘werk verrichten’ niet en ‘onder gezag van’ klinkt ronduit dramatisch.

Een werkgever geeft niet alleen werk, hij vertelt ook nog eens hoe en wanneer je het moet doen. Zo’n gezagsverhouding druist in tegen den Nederlandschen volksaard, welke zich nog het beste laat omschrijven door de twee woorden: 'ja, maar..’. Het is dus niet verwonderlijk dat wij werknemers van ons hebben afgeslagen. Zonder het te weten hebben wij de werkgevers en hun gezagsverhouding te grazen genomen. Met zorgplicht. De Nederlander wordt verzorgd van wieg tot graf door de staat, maar van 9:00 tot 17:00 door de werkgever. Dat zorgt met name in de winter voor uiterst plezierige situaties.

 

Winter is geweldig, vooral als het gepaard gaat met winterweer. We worden met winterweer omringd met zorgen en waarschuwingen. Code oranje vanuit De Bilt voor een sneeuwbui, code diepdonkerrood vanuit ANWB voor de toestand op de weg en code Wak vanuit de KNSB. Waarschuwingen zijn nuttig voor zowel de gezondheid voor de mens als de aansprakelijkheid voor instanties en bedrijven. Gelukkig heb ik een nuchtere werkgever die denkt dat alles wel losloopt. Zo heeft hij bijvoorbeeld verzuimd de stoep voor ons pand te laten vegen! Vanmorgen even gewacht tot-ie met de auto de hoek om kwam, snel gaan liggen bij de voordeur en kreunen en kermen maar: Betalen!

 

Vorige week heb ik ‘de baas’ gevraagd om winterbanden. Hele brede met fijne lichtmetalensportvelgjes -voor wèhnig- . U raadt al: (onder) nul op het rekest. Dat wordt vanmiddag een feest als ik bij het verlaten van ons parkeerterrein in de bocht het handremmetje aantrek en via enkele auto’s van collega’s uiteindelijk in de glazen pui belandt. Betalen maar met je gezagsverhouding!