Zieke mensen zijn verschrikkelijk. Vraag iedere echtgenote wanneer ze het meest van haar man walgt en het zal zonder uitzondering gaan over zijn ziekte: aanstelleritis. Niets erger dan een man met een verkoudheidje die kijkt alsof hij langzaam gevierendeeld wordt. Als man moet je op die momenten extra alert zijn, want dan krijg je alvast een indruk hoe vrouwlief met je om zal gaan als je bejaard en van haar afhankelijk bent.

Wat ziekte betreft, zijn vrouwen natuurlijk erger. Waar een man eieren voor zijn geld kiest, zich ziek meldt bij de werkgever en berust in zijn zware lot, maken vrouwen in dergelijke situaties een rampzalige keuze: ze gaan ‘door’. En tjonge, wat kunnen ze ‘doorgaan’ die vrouwen, vooral met het praten erover.

Mannen zijn eens in de zoveel jaar een aantal dagen thuis met een al dan niet tropisch virusje, dat is ingecalculeerd. Vrouwen zijn helaas vaker ziek, maar komen ook nog eens naar het werk om iedereen te vertellen dat ze ondanks zwaar lichamelijk ongemak toch naar het werk komen.
Voor mannelijke collega’s is het een ernstige vorm van psychosociale arbeidsbelasting en het leidt niet zelden tot verminderde arbeidsproductiviteit en soms zelfs tot verzuim. Inderdaad de wereld op zijn kop. Goede bedrijven weten dat. Zij hebben een ingenieus verzuimbeleid dat speciaal op werkneemsters is uitgerust.
Deze werkgevers hebben zich aangesloten bij een verzuimbedrijf zoals bijvoorbeeld VerzuimReductie. Dit zijn bedrijven die maatschappelijk verantwoord ondernemen zo ongeveer hebben uitgevonden. Zij houden het niet bij het registreren van een ziekmelding en braaf doorgeven van de Poortwachterstapjes, nee, deze bedrijven zíjn er voor de patiënt!
De werkneemster die zich ziek meldt krijgt een echt luisterend oor en dat luisterend oor produceert ook nog eens oprecht geïnteresseerde vragen. Waar vindt je dat nog?!

Vorige week was er een televisieprogramma over toevallig het bedrijf VerzuimReductie. Directeur en ex-voetballer Jan van Halst, die zijn belangrijke, doch door mij niet gewaardeerde werk als voetbalanalyticus op televisie graag op een laag pitje zet voor dit prachtige bedrijf, vertelde dat ziekte iets anders is dan verzuim. Verder kregen we een aantal zeer ontroerende gesprekken voorgeschoteld. Werknemers meldden zich ziek en waar je zelf de neiging hebt om zo snel mogelijk een gesprek af te kappen wanneer iemand over lichamelijk ongemak begint, gingen de mensen van VerzuimReductie moedig door: ‘gaat het wel een beetje beter met de zweetvoeten?’, ‘Zou u niet eens naar de dokter gaan?’ dat soort geneuzel. Het mooie is dat al deze verbale ellende de werkvloer bespaard blijft. Werkneemsters hebben direct door dat hun aandachtbehoefte beter bevredigd wordt door een sociaal werker van VerzuimReductie dan door een mannelijke collega. Zij gaan met een al dan niet tropisch virus dus niet ‘door’, maar nemen een welverdiend momentje voor zichzelf, samen met een goede vriendin bij VerzuimReductie. Win-win heet dat.

Een grote verrassing kwam na de televisie-uitzending. De FNV riep onmiddellijk op tot actie, het College Bescherming Persoonsgegevens kondigde een onderzoek aan en de SP stelde Kamervragen naar aanleiding van de blijkbaar mensonterende praktijken. Het geval wil dat door de oprechte interesse van de VerzuimReductie-medewerkers er af en toe wat privacyregels geschonden blijken te worden. We kunnen er vanuit gaan dat de geïnteresseerde werkwijze binnenkort ten einde is voor alle verzuimbedrijven.

Het slachtoffer van dit verhaal is uiteindelijk weer de man. Allereerst zal de werkneemster in het vervolg weer ‘doorgaan’ als ze ziek is. Ten tweede is de directeur van het bedrijf Jan van Halst opgestapt en zal nu wel weer vaker voetbalanalyticus spelen op de televisie.
Zelfs de zondagavond zeven uur is verziekt. Wou dat ik er iemand over kon bellen.