Europa heeft bepaald dat iemand die huishoudelijk werk bij een particulier verricht, een werknemer is. Bij werknemerschap horen zoals u weet een heleboel rechten. Fatsoenlijk loon, normale werktijden en toegang tot de sociale zekerheid. Ik vind dat ook en heb voorbereidingen getroffen voor onze Armeense hulp in de huishouding.

Als Directeur Grootaandeelhouder van mijn huishouding (geen meerderheidsbelang) heb ik inmiddels een aanvraag voor een ziekteverzuimverzekering in gang gezet. In overleg met onze hulp hebben we alvast vastgelegd dat onze dochter het casemanagement uitvoert, mocht er onverhoopt sprake zijn van dreigend langdurig ziekteverzuim. Zij heeft al ruime ervaring opgedaan in het poortwachtercentrum dat we met de buurt hebben opgericht. De andere DGA van ons gezin, tevens preventiemedewerkster, heeft mij gevraagd om uit te zoeken of het voor ons zinvol is om eigen risicodrager te worden voor de WGA. Ik heb al wat offertes opgevraagd, maar wacht eerst met spanning de premiebeschikking voor 2012 van de belastingdienst af.

Onze buurvrouw, dierenarts van professie, heeft aangeboden om de bedrijfsartstaken voor onze onderneming te verzorgen. Zij heeft vorige week onze RI&E gecheckt en, op een weinig ergonomische stofzuiger na, geen opmerkingen geplaatst. Bij de komende buurtbarbecue gaan we proberen om onze arbocatalogus af te ronden en besluiten of we een mantelcontract voor WGA aanvullingsverzekeringen gaan regelen.

Mocht u beducht zijn voor alle verplichtingen die op u afkomen, ontsla dan niet meteen uw hulp in de huishouding. De werknemersrechten voor huishoudelijke hulpen worden namelijk vastgelegd in een ILO verdrag. Wij weten, sinds de ILO heeft vastgesteld dat onze Wet Werk en Inkomen naar Arbeidsvermogen (WIA) niet aan ILO verdrag 121 voldoet, dat onze regering die ILO verdragen niet heel erg serieus neemt.