Het vaststellen van het loon waarover een WW-uitkering wordt berekend is per 1 juli 2015 veranderd en volgens minister Asscher eerlijker geworden. In de praktijk betekent het dat voor een deel van WW-gerechtigden het dagloon lager zal worden.

Het vaststellen van het loon waarover een WW-uitkering wordt berekend is per 1 juli 2015 veranderd en volgens minister Asscher eerlijker geworden. In de praktijk betekent het dat voor een deel van WW-gerechtigden het dagloon lager zal worden.

Om een WW-dagloon van een werknemer te bepalen, moet het loon dat verdiend is in het jaar voorafgaand aan de werkloosheid gedeeld worden door 261 (het aantal werkdagen in het jaar). Tot 1 juli 2015 gold dat het moest gaan om het dienstverband waaruit iemand werkloos was geworden. Daardoor kon de referteperiode een stuk korter zijn.

Voorbeeld

Stel dat Marjan in 2015 werkloos is geraakt. In het jaar voordat ze werkloos werd heeft Marjan het eerste halfjaar zestig euro per dag verdiend. In het tweede halfjaar is ze van baan veranderd en is 100 euro per dag gaan verdienen. Het dagloon wordt bepaald door de dienstbetrekking waaruit zij werkloos is geworden en bedraagt dus 100 euro.

Vanaf juli 2015 geldt altijd een referteperiode van een jaar voorafgaand aan de werkloosheid. Als Marjan uit het voorbeeld dus in 2016 werkloos raakt en in het jaar daarvoor het eerste halfjaar zestig en het tweede halfjaar 100 euro per dag heeft verdiend, dan bedraagt het dagloon 80 euro. Volgens Asscher is deze nieuwe regeling eerlijker, omdat Marjans dagloon nu lager is dan het dagloon van een werknemer die de hele referteperiode 100 euro heeft verdiend. Ook als een werknemer niet het volledige jaar heeft verdiend, wordt het verdiende loon gedeeld door 261 dagen. Voor met name starters kan het dagloon zo een stuk lager uitpakken dan voor juli 2015 het geval was.

Ongeveer twee jaar geleden vond Asscher overigens het tegenovergestelde. Toen werd de dagloonvaststelling gewijzigd door bij de vaststelling alleen uit te gaan van het loon dat was verdiend in de dienstbetrekking waaruit de werknemer werkloos was geworden. Dat sloot beter aan bij het dagloon dat de werknemer verdiende en was bovendien eenvoudiger om te berekenen, maar was, zoals nu wordt geoordeeld, eigenlijk niet eerlijk.