Met de komst van de WIA zijn er twee nieuwe arbeidsongeschiktheidsuitkeringen gekomen: de IVA- en de WGA-uitkering. Daarnaast is er een nieuw soort niet-uitkeringsgerechtigde ontstaan: de 35-minner. De bedoeling van werknemers die minder dan 35% arbeidsongeschikt zijn geraakt is om deze in dienst te laten blijven bij de werkgever. Voor werkgevers is de 35-minner een nieuw financieel risico, waar veel haken en ogen aan zitten.

Bij het ontwerpen van de WIA-wetgeving met zijn verhoogde uitkeringsdrempel van 35% arbeidsongeschiktheid, werd overeengekomen dat de verantwoordelijkheid voor 35-minners bij de werkgever zou liggen. Deze werknemers waren slechts een klein beetje arbeidsongeschikt en aangepast werk zou de oplossing kunnen bieden. De praktijk heeft inmiddels anders geleerd. Veel van de 35-minners zijn of te arbeidsongeschikt om passend werk voor de werkgever te blijven doen of de werkgever ziet geen mogelijkheden om werk passend te krijgen. De oplossing ligt dan bij een nieuw dienstverband bij een andere werkgever of misschien de aanvraag van een nieuw WIA-beoordeling.

Voor nieuwe werkgevers kan de 35-minner interessant zijn in verband met de no-riskpolis van de Ziektewet. Deze is echter niet altijd van toepassing en hoe is dat te herkennen? En wat te doen met de private verzekeringen; is de werknemer gedekt op de WGA-eigenrisicodragersverzekering en de WIA-aanvullingsverzekering? Werkgevers waarbij het wel lukt om het dienstverband van de 35-minner voort te zetten zitten weer met andere risico’s. Wat gebeurt er als de werknemer opnieuw ziek wordt? Is er recht op loondoorbetaling en is deze dan gedekt op de ziekteverzuimverzekering?

Het klonk allemaal makkelijk; de 35-minner blijft zoveel als mogelijk in dienst. In de praktijk kunnen er echter lastige situaties ontstaan en de inkomensadviseur wordt veelvuldig om uitleg gevraagd. Daar kunnen wij gelukkig bij helpen. Bijvoorbeeld met onze training over de risico’s van de 35-minner. Meer informatie