Regelmatig neemt arbeidsdeskundige Anne Polak van ENgage Werkgeversadvies ons mee in de wereld van re-integratie. Centraal staat daarbij onze vraag welke financiële besparing ze heeft kunnen realiseren voor de werkgever. Deze keer een re-integratietraject dat meer op een maatregeltraject lijkt.

Regelmatig neemt arbeidsdeskundige Anne Polak van ENgage Werkgeversadvies ons mee in de wereld van re-integratie. Centraal staat daarbij onze vraag welke financiële besparing ze heeft kunnen realiseren voor de werkgever. Deze keer een re-integratietraject dat meer op een maatregeltraject lijkt.

Hallo Anne, waar gaat je verhaal deze maand over?

Eigenlijk over niet zo’n leuk onderwerp, maar ik vind het toch zinvol om het een keer aandacht te geven. Deze keer wil ik het met je hebben over maatregelen die we hebben opgelegd.

Dat klinkt streng, wat was er aan de hand?

Het gaat om een werknemer die ziek uit dienst is gegaan. Wij begeleiden zijn werkgever die eigenrisicodrager is voor de Ziektewet. Voordat de man uit dienst gaat, is hij al een maand of drie ziek maar is nog niet gestart met re-integratie. Volgens de werkgever is de man uitgevallen met psychische klachten. De probleemanalyse van de arbodienst geeft aan dat er wel mogelijkheden zijn voor werkhervatting. De communicatie met deze werknemer is volgens de werkgever niet helemaal vlekkeloos verlopen. Ze zijn niet met ruzie uit elkaar gegaan, maar het heeft de re-integratie tot op dat moment in ieder geval geen goed gedaan.

Hm, dat is dan niet eenvoudig om op te pakken lijkt me.

Ik denk dat het voor beide partijen goed was dat het dienstverband eindigde, zodat er in ieder geval weer aan re-integratie gedacht kon worden. Met de werknemer, een architect van midden vijftig, heb ik meteen contact gelegd en een afspraak ingepland met de bedrijfsarts. Ter bevestiging heb ik de werknemer een e-mail gestuurd.

En wat zei de bedrijfsarts?

Dat de werknemer niet was komen opdagen. Vervolgens lukte het me niet om contact met hem te krijgen. Hij reageerde niet op e-mails en brieven en ook de telefoon werd niet opgenomen. Ik heb toen het UWV gevraagd om een maatregel op te leggen.

Maar de werkgever is eigenrisicodrager, dan heb je toch niks meer met UWV te maken?

Ook de eigenrisicodrager of de uitvoerder zoals wij in dit geval, heeft contact met UWV. Als er een beslissing moet komen over een wijziging in een Ziektewetuitkering, dan kan het nodig zijn dat de eigenrisicodrager het UWV in moet schakelen. De eigenrisicodrager verzoekt UWV dan om een beslissing te nemen en geeft daarbij een advies over de uitkomst van de beslissing.

Oké, dus de eigenrisicodrager bereidt alles voor en UWV geeft er alleen een klap op.

Klopt, tenminste als UWV het eens is met het advies van de eigenrisicodrager. In dit geval waren ze het met ons eens en er werd een maatregel opgelegd. Dat betekende dat de Ziektewetuitkering voor de duur van drie maanden werd gekort met 10 procent. Op de beslissing van UWV volgde geen bezwaar van de werknemer, het bleef volledig stil van zijn kant. Gelukkig nam hij enkele dagen later wel de telefoon op toen ik belde. De werknemer verontschuldigde zich voor het niet nakomen van de afspraak. Hij begreep dat de sanctie nodig was en zegde toe om bij de volgende afspraak zeker te verschijnen. Dat gebeurde dan ook. Op basis van de bevindingen van de bedrijfsarts hebben we toen afgesproken dat de werknemer een traject zou volgen. Ter bevestiging heb ik de werknemer een e-mail gestuurd.

En hoe is het traject verlopen?

Niet. Hij is niet komen opdagen. Het UWV heb ik om een nieuwe maatregel gevraagd vanwege het niet meewerken aan re-integratie. Weer hebben ze mijn advies gevolgd en de uitkering is voor de duur van vier maanden met 25 procent gekort. Toen ik de man weer te pakken kreeg, verontschuldigde hij zich voor het niet nakomen van de afspraak. Samen hebben we de volgende stappen in zijn re-integratie doorgenomen en op basis daarvan een plan van aanpak opgesteld. Het plan heb ik voor ondertekening naar hem toegestuurd, maar…

Laat me raden, je hebt het plan nog steeds niet?

Helaas maar waar. De man reageerde vervolgens niet op onze mails en brieven en was telefonisch onbereikbaar. Weer volgde een maatregel, dit keer een korting van 50 procent voor de duur van vier maanden.

Verzin je dat allemaal zelf, die maatregelen?

Nee, hoe hoog de korting moet zijn en hoe lang deze moet duren staat vermeld in het ‘Maatregelenbesluit Sociale verzekeringswetten’. Er zijn vijf categorieën maatregelen die oplopen in ernst van de overtreding en hoogte van de maatregel. Een korting op een Ziektewetuitkering varieert tussen de 2 procent en 100 procent. Die 100 procent korting mocht ik overigens ook adviseren voor deze werknemer. Toen het eindelijk lukte om weer contact met hem te krijgen, volgden weer excuses en beloofde hij beterschap. Je begrijpt dat het echter niet is gelukt om überhaupt het plan van aanpak retour te krijgen laat staan dat we echt hebben kunnen beginnen met zijn re-integratietraject. De uitkering is dus uiteindelijk met 100 procent gekort.

Dat is dus de ultieme besparing voor de werkgever!

In financiële zin misschien wel, maar je zal begrijpen dat we die besparing bij ENgage liever realiseren met een 100 procent re-integratie dan met een 100 procent korting.

Dat begrijp ik, maar in dit geval had je geen keus. Bedankt voor je verhaal Anne!