Loondoorbetaling bij ziekte is geregeld in het Burgerlijk Wetboek. Die bepalingen zorgen vaak voor vragen. Welk loonbegrip is van toepassing? Zijn de wachtdagen verplicht? Is er een minimumloongarantie tijdens de loonsanctie? Dan is er meestal ook nog een cao van toepassing die aanvullende bepalingen heeft voor de loondoorbetaling bij ziekte. Wat als deze niet goed wordt toegepast?

Een werknemer is bijna twee jaar ziek geweest en heeft gedurende die tijd 100% van het loon doorbetaald gekregen. Gelukkig herstelt de werknemer volledig als hij 103 weken ziek is geweest. Helaas gaat het enkele maanden later weer slechter. Na een maandlang 100% van het loon te hebben doorbetaald, verlaagt de werkgever het doorbetalingspercentage. Dit leidt tot vraagtekens bij de werknemer, die aangeeft dat de cao een hoger percentage aan loondoorbetaling voorschrijft. Gelukkig komen de werkgever en werknemer eruit en stellen de loondoorbetaling vast op 95% zoals bepaald is in de cao. Een jaar later ontstaat echter opnieuw onenigheid wanneer de werkgever, conform cao, overgaat tot doorbetaling van 75% van het loon. De werknemer vindt echter dat de werkgever 100% moet betalen, aangezien dat in het verleden ook is betaald. De volledige loondoorbetaling bij ziekte is daardoor een vaste arbeidsvoorwaarde geworden.

In het verleden is vaker over dergelijke geschillen geprocedeerd. De rechter sprak zich bijvoorbeeld uit in een zaak waarin de werkgever aan zieke werknemers altijd 100% doorbetaalde, hoewel daar arbeidsrechtelijk niets over was vastgelegd. Gezien de praktijksituatie was er sprake van een gewoonte of bestendig gebruik van volledige loondoorbetaling bij ziekte. Gebruikelijke arbeidsvoorwaarden kunnen worden beschouwd als vast onderdeel van de arbeidsovereenkomst. Het was de werkgever in deze zaak niet toegestaan om de arbeidsovereenkomst op dit punt eenzijdig te wijzigen. In onze situatie hierboven oordeelt de rechter echter anders.

Het staat volgens de rechter wel vast dat de werknemer in een eerdere periode van ziekte bijna twee jaar lang 100% van het loon doorbetaald heeft gekregen. Toen de werknemer opnieuw ziek werd, is de discussie ontstaan over de hoogte van de loondoorbetaling bij ziekte en is de cao ter sprake gekomen. Uiteindelijk is overeengekomen dat de cao gevolgd is en is er 95% aan loon betaald en dus geen 100%. Verder is van belang dat de werknemer zich bij de vorige ziekteperiode na ruim 103 weken hersteld heeft gemeld. Vervolgens valt hij een paar maanden later weer uit. Naar oordeel van de kantonrechter had de werknemer niet van zijn werkgever mogen verwachten dat zij wederom twee jaar lang 100% zou blijven betalen, terwijl dat op grond van de cao niet verplicht is. De werknemer was ook op de hoogte van de cao-bepalingen over loondoorbetaling bij ziekte en had kunnen anticiperen op het terugvallen in loon.

Een duidelijke uitspraak van de rechter. Die duidelijkheid had natuurlijk al veel eerder kunnen bestaan. Bijvoorbeeld als de werkgever een inkomensadviseur had gehad met cao-kennis. Bijvoorbeeld doordat de adviseur gebruik maakt van cao-kraker! Meer informatie