Terug naar overzicht
09 oktober 2017

Het derde WW-jaar

Over het derde WW jaar is in onze DigiKwest al meerdere malen geschreven. Het derde WW-jaar (en niet te vergeten WGA-jaar) wordt vormgegeven via een overkoepelende stichting, die de private aanvulling op de WW en de WGA gaat regelen; www.spaww.nl. Bij de exacte invulling hiervan worden echter

Inschrijven voor onze gratis Digi-kwest nieuwsbrief.

Over het derde WW jaar is in onze DigiKwest al meerdere malen geschreven. Het derde WW-jaar (en niet te vergeten WGA-jaar) wordt vormgegeven via een overkoepelende stichting, die de private aanvulling op de WW en de WGA gaat regelen; www.spaww.nl. Bij de exacte invulling hiervan worden echter keuzes gemaakt die de wenkbrauwen van de Raad van State doen fronsen.  Zo komt er een fonds om het geheel te financieren dat diverse knelpunten met zich meebrengt, aldus de Raad.  Een van de knelpunten is de open-eind financiering. Er wordt een premie geheven van de deelnemende werknemers, waarbij er een afspraak is gemaakt over de hoogte van de premie. Maar mocht er een tekort ontstaan, dan is niet beschreven hoe en wie dat tekort gaat aanvullen, of dat de premie dan toch hoger moet worden. Voor de liefhebber, de genoemde maximale premie is 0,75% van het SV-loon.

Verder spreekt de Raad van pseudowetgeving; een langere duur wordt uit de reguliere WW en WGA geschrapt en via een soort van dwingendrechtelijke algemeen verbindend verklaring per cao weer toegevoegd. De Wet op de collectieve arbeidsovereenkomst kent deze mogelijkheid in ieder geval niet. Verder heeft de Raad vraagtekens over de handhaving: op welke wijze gaat het op te richten fonds controle uitoefenen op bijvoorbeeld de sollicitatieplicht in de na-wettelijke periode?

Het laatste commentaar treft ons verzekeringshart: de constructie is een schadeverzekering. Maar zonder Solvency II eisen, aldus DNB. En met een werkgever als verzekeringnemer, terwijl de werkgever op geen enkele wijze verplichtingen aangaat, want het risico van de werknemers is via dit fonds gedekt. Daarnaast is het omslagstelsel wel van toepassing, met als (voor ons) logisch gevolg dat er geen uitloopdekking is. Mocht een cao na verloop niet meer meedoen, dan stopt ook de dekking én uitkering van de onderhavige werknemers.

Ofwel; vraagtekens genoeg. Het advies van de Raad van State leest u hier.