Zoals u weet is er bij Enkwest veel deskundigheid op het gebied van ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid. Wat u misschien nog niet weet, is dat er bij Enkwest ook sprake is van arbeidsdeskundigheid. Daarom laten we u in onze digi-kwest kennismaken met het werk van onze arbeidsdeskundigen. Deze keer het verhaal van een uitgestelde vervroegde WIA-aanvraag.

Onze hulp is gevraagd voor een 61-jarige werknemer die ziek uit dienst is gegaan en recht heeft op een Ziektewetuitkering. De ex-werkgever is eigenrisicodrager en laat de Ziektewettaken uitvoeren door een externe partij. De bedrijfsarts van de werkgever heeft na een half jaar ziekte al vastgesteld dat er kans is op een IVA-uitkering en dit met werknemer besproken. Omdat de werknemer kort daarna uit dienst is gegaan, is dat advies van de bedrijfsarts niet meer aan de orde gekomen.

Bij de uitvoering van de Ziektewet is een nieuwe bedrijfsarts in beeld. Deze doet er even over om tot min of meer hetzelfde oordeel te komen. Deze arts stelt echter dat er sprake is van veel blijvende beperkingen, maar dat werknemer nog wel in staat is voor een beetje arbeid. Het moet dan gaan om 2 uur per dag voor licht cognitief belastend werk, waarbij voor vervoer naar het werk moet worden gezorgd. Er moet ook rekening mee gehouden worden dat de werknemer niet langer kan staan dan 10 minuten en maximaal 100 meter kan lopen.  De bedrijfsarts stelt niet dat de mogelijkheden ‘marginaal’ zijn, wel dat de beperkingen blijvend zijn. De bedrijfsarts vindt dat een verzoek tot een WIA-beoordeling met verkorte wachttijd aangevuld moet worden met een arbeidsdeskundig onderzoek. Dat onderzoek moet uitwijzen of met deze beperkingen voldoende loonvormende arbeid gevonden kan worden. Als de conclusie (volgens UWV-normen) is dat er sprake is van >80% inkomensverlies, dan zorgt de combinatie medisch en arbeidsdeskundig ook voor een kans op een vervroegde IVA-uitkering.

Tijdens het arbeidsdeskundig onderzoek blijkt dat de werknemer vroeger gewerkt heeft op een hoger opleidingsniveau dan voor het werk waarin ze ziek is uitgevallen. Bij marginale mogelijkheden is de grootste kans op werk bij de eigen werkgever. Ik neem met de ex-werkgever daarom alle mogelijkheden van werk door; met name thuiswerk omdat zij voor vervoer afhankelijk is van anderen. Hierbij kijk ik niet alleen naar werk op- en onder het niveau, maar gezien het hogere opleidingsniveau ook daarboven. Ondanks dat is de conclusie dat er geen passende functie is en ook geen passende werkzaamheden die structureel kunnen worden aangeboden. Resteert de vraag of dit werk elders wel gevonden kan worden. Een haalbaarheidsonderzoek van een re-integratiebedrijf laat zien dat ook in tweede spoor er geen mogelijkheden zijn.

Met deze bevindingen wordt een IVA-uitkering met een verkorte wachttijd aangevraagd. De kans dat voor 2 uur een functie kan worden gevonden, die ook nog eens thuis kan worden uitgevoerd is minimaal. We gaan dus voor een voor alle partijen bevredigend eindresultaat. Lukt dit niet, dan volgt over een poosje de vereenvoudigde beoordeling voor 60+. Ook dan is het uiteraard zaak om de kans op IVA in de gaten te houden.