De Wet Arbeidsmarkt in balans zal het best wel redden in de Eerste Kamer. Koolmees heeft plechtig beloofd dat hij tot in zijn vezels voelt dat de wijzigingen een door velen gewenst effect gaan sorteren. D66 senator Rinnooy Kan sprak tijdens de behandeling van de Wab de berustende woorden: ‘Elke wet, zou je kunnen zeggen, is een tussenstand, tussen een verleden vol problemen en een toekomst vol onzekerheden’. Tja, wees dan nog maar eens kritisch. Hoe dan ook, er zal toch nog gestemd moeten worden. Hoofdelijk, of stemmen bij zitten en opstaan. Dat mag de voorzitter van de Eerste Kamer bepalen. Mij maakt het niet uit, al heb ik de voorkeur voor zitten. Ik moest daaraan denken toen ik afgelopen weekend door zoon nr. 1 gestoord werd tijdens het schoonmaken van de toiletten in Villa Vluggen.

Op maar weinig plekken wordt het verschil tussen vrouwen en mannen zo uitvergroot als bij het toilet. Dat is vooral zichtbaar in de horeca. Daar kan je het vrouwentoilet van buiten herkennen aan de wachtrij en het mannentoilet van binnen aan de urinoirs. Thuis kom je beide minder vaak tegen. Een urinoir is alleen bedoeld voor mannen en die hebben thuis de broek niet aan. Komt er gewoon niet in zo’n ding. Wachtrijen zijn bij het particuliere kleinste kamertje helaas iets minder zeldzaam, vooral sinds de mobiele telefoon zijn intrede heeft gedaan, waarmee de toilettijd van streamende kinderen minimaal verdrievoudigd is en meestal pas ten einde komt als een op springen staande ouder pislink op de deur bonst.

Kort wc-bezoek van nageslacht zou je dus van harte moeten toejuichen als ouder, maar het ligt genuanceerder. Als je kind, nee laat ik eerlijk zijn, als je zoon een kort toiletbezoekje heeft afgerond, dan wreekt zich het feit dat jouw echtgenote geen urinoir in huis wilde. Of het jong de bril omhoog doet of niet, een ravage wordt het. Nu vind ik dat ook wel een ontwerpfout, die wc-bril. Dat het ding omhoog kan suggereert eenvoudigweg dat je er niet perse op hoeft te gaan zitten. Voed daar maar eens tegen op. Hoe dan ook, zodra zoon nr. 1 of nr. 2 de wc-deur achter zich gesloten heeft, wordt het karwei met een minimum aan handelingen geklaard. Dat betekent dus geen broek op de enkels, zeker niet gaan zitten en richten alleen zover de concentratieboog het toelaat. Kletterkinderen zijn het, maar desgevraagd geven ze aan altijd netjes te gaan zitten bij het plassen, hopend dat daarmee het oudergezeik ten einde is.

Mevrouw Vluggen stelt dat de vrouwen in huize Vluggen de waterschade in ieder geval niet veroorzaakt kunnen hebben en dat de herstelwerkzaamheden derhalve aan haar neus voorbij gaan. Zaterdagochtend zat ik dus op m’n knietjes de spetters van mijn twee plaspubers van muur en vloer te verwijderen. Tenminste, tot het moment dat ik gestoord werd door zoon nr. 1. Of ik nog lang nodig had want hij moest ‘dringend wat shoarma teruggeven aan de natuur' einde citaat. Gelukkig had hij zijn mobieltje in de hand.