Terug naar overzicht
14 juni 2014

En-kwestie: Woensdag

Inschrijven voor onze gratis Digi-kwest nieuwsbrief.

In de vorige digi-kwest heb ik een hiaat in de Arbocatalogus mogen aankaarten. Er blijkt nog veel meer mis te zijn in Arboland. Minister Asscher werd begin deze maand door enkele Tweede Kamerleden gevraagd waarom het nalevingspercentage bij de zorgplicht Arbowet zo laag is. Het antwoord van Asscher verried dat hij het eigenlijk niet begreep. Zonde, want het is een belangrijke vraag. De waarheid moet maar eens boven tafel. Het enige en juiste antwoord is: de Arbowet deugt niet.

Arbo zou moeten gaan om veilige arbeidsomstandigheden. Dan moet je dus weten wat onveilig is. Dat kunnen we weer herleiden uit de WIA instroom; welke aandoeningen hebben geleid tot de meeste arbeidsongeschiktheid? Dan vinden we steevast op nummer 1: psychische aandoeningen

Psychische klachten die werkgerelateerd zijn, ontstaan vaak omdat de juiste persoon op de onjuiste plek is en vice versa. Net als in de privésituatie leidt op de verkeerde plek zijn tot spanningen. Neem bijvoorbeeld afgelopen vrijdag. Een collega (v) van mevrouw Vluggen had een etentje georganiseerd met twee min of meer bevriende koppels. Iedere vrouw die dit leest denkt: oh leuk, gezellig, kaarslicht, romantiek, wat voor kleren zouden ze aangetrokken hebben? Iedere man die dit leest denkt: is dat kreng gek geworden? Een etentje tijdens Nederland – Spanje? Wat heeft die man van d’r uitgevreten dat-ie dat verdient?

Beide groepen hebben natuurlijk gelijk: de activiteit is prima, maar de omstandigheden deugen niet. Het resultaat was in dit geval dat drie nerveuze mannen probeerden zonder kauwen alle vijf (!) gangen zo snel mogelijk met teugen rode wijn weg te spoelen teneinde om 21:00 in de auto te kunnen zitten met Jack van Gelder uit de luidsprekers. Tevergeefs. Vrouwen blijken met gemak vertig minuten te kunnen ouwehoeren over de bereiding van een portobello paddenstoel. Met vijf gangen gekakel over receptuur was  het alsof we in een marathonsessie van 24kitchen waren aanbeland. Toen er door de muren heen voor de vijfde keer gejuich van de, duidelijk wel voetbal kijkende buren klonk, maakte haast plaats voor berusting. Voetbal is oorlog en uiteindelijk wint een vrouw.

5-1!!!!! Onverklaarbaar! Dan ga je toch denken: heeft het er misschien mee te maken dat ik niet heb kunnen kijken? Was ik dan toch op de juiste plek? Dat schept dan mooi een probleem voor aanstaande woensdag, als Oranje het tegen de taaie Australische socceroos opneemt. Is er misschien een collega die ons voor een vijfgangendiner kan uitnodigen?