De arbeidsmarktgevolgen van corona moeten opgelost worden met omscholing. Via het programma NL Leert Door kunnen (potentiele) werknemers en zelfstandigen kosteloos een ontwikkeladvies aanvragen of online scholing volgen. Vanaf 1 december 2020 kunnen we voor ontwikkeladvies terecht bij een loopbaanadviseur. Er zijn in totaal 50.000 adviestrajecten beschikbaar en in 2020 mag er 50 miljoen euro worden gespendeerd aan ontwikkeling en scholing. Daar gaan we het natuurlijk niet mee redden.

Voor de loopbaanadviseur zal het wel loslopen, die heeft het eenvoudig aangezien er slechts drie smaken te ontwikkel-adviseren zijn; een carrière in de zorg, onderwijs of bij de politie. Voor de om te scholen werknemer zie ik het somberder in. Ten eerste het nieuwe werk zelf; als dat zo leuk zou zijn was er geen personeelstekort geweest. Ten tweede de enorme tijdsinvestering. Het gaat immers heel lang duren voordat een vliegenier verpleegkundig is, een tulpenteler kas voor klas kan verruilen of een skileraar onderwijzer wordt. Scholing heeft gewoon heel veel tijd nodig. Ik moest daaraan denken toen ik zaterdagmiddag in een dorstige bui verkeerde.

Ons gezin heeft er sinds kort twee vrijgezellen bij. Mevrouw Vluggen en daarmee ikzelf behoren daar gelukkig niet toe. Voor zowel zoon nr. 2 als dochterlief ligt dat anders; zij hebben namelijk hun verkering ‘uitgemaakt’. Dik een jaar heeft zoon nr. 2 hand in hand gelopen met zijn letterlijk nietszeggende typje. Wat dat betreft zal ik wel snel wennen aan de volgende, maar dat ligt anders voor mijn voormalige aanstaande schoonzoon.

Enkele jaren geleden deed mijn voormalig aanstaande schoonzoon, eveneens als nietszeggend type, zijn intrede in ons harmonieuze gezinsleven. Veel heb ik hem overigens niet gezien, dochterlief maakte steevast de achterdeur voor hem open en trok het jong meteen mee naar boven om te netflixen, althans, dat is wat ik verkies te geloven. Ik denk dat het met kerst was dat ik voor het eerst een fatsoenlijk gesprek met hem heb gevoerd. Ik vroeg hem of-ie ook een pilsje lustte en nadat hij mijn dochter weifelend aan had gestaard, kreeg ik na haar goedkeuring een zenuwachtig knikje van hem. Ik ben toen intensief met hem aan de slag gegaan. Na een jaar of tweeënhalf scholing en ontwikkeling had ik hem afgelopen zomer dan eindelijk zover dat niet ik, maar hij vroeg of er nog pils gebliefd werd. Hij ging het nog zelf halen ook, de lieve schat. Toen hij die avond ‘uitgenetflixt’ was en door mijn dochter was uitgezwaaid, bedankte ik haar met tranen in mijn ogen voor de uitmuntende keuze die zij had gemaakt voor mijn aanstaande schoonzoon. Nog geen week later was hij ineens voormalig. Voorgoed.

Afgelopen zaterdagmiddag moest ik dankzij mijn egoïstische dochter dus zelf de wandeltocht richting koelkast volbrengen. Ik hoop maar dat ze snel met een nieuw nietszeggend type op de proppen komt. Hoe eerder ik met zijn scholing kan beginnen hoe beter.