Nederlandse vrouwen hebben vaak het gevoel dat ze niet begrepen worden door hun financiële adviseur of dat financiële dienstverlening niet aansluit bij hun behoeften. Tenminste dat vindt de ABN Amro-bank die op zoek is naar meer vrouwelijke klanten. De directeur inclusief bankieren van de bank gaat daarom de financiële dienstverlening ook voor vrouwen toegankelijk maken. Ik juich dat toe. Leg de dames maar eens helder uit hoe je moet sparen. Eigenlijk zijn er wel meer sectoren die meer werk kunnen maken van inclusiviteit. Wat mij betreft beginnen we dan met de telecomsector, meer specifiek de telefoonwinkels. Ik moest daar afgelopen weekend aan denken toen ik van mevrouw Vluggen een hoesje moest kopen.

Ik ben een groot voorstander van telefoons, maar dan wel van die apparaten die mijn ouders vroeger hadden. Met een draaischijf, een hoorn aan een krulsnoer en het liefst van bakeliet. Er mag in ieder geval geen enkele schijn van mobiliteit omheen hangen. Helaas heb ik jaren geleden al de handdoek in de ring moeten werpen. Het eerste toestel was door zijn gewicht nog weinig mobiel, maar het had een fantastische functie: je kon er ‘snake game’ op spelen. Vele records en steeds lichtere mobieltjes verder heb ik vorige week weer een nieuwe telefoon gekregen. Snake is inmiddels van het toneel verdwenen en patience heeft zijn intrede gedaan. Je moet toch een beetje met de tijd mee nietwaar? Mevrouw Vluggen vond dat bij een nieuwe telefoon ook een beschermhoesje hoort, omdat zij vaak haar telefoon laat vallen. Aangezien ik geen zin had in een niet te winnen discussie volgde ik haar richting telefoonwinkel.

Ze-ven-tig euro! Voor één beschermhoesje en één doorzichtig plakplaatje om het scherm te beschermen. Mevrouw Vluggen vond echter dat ik niet moeilijk moest doen en de telefoonmeneer leek het daar wel mee eens te zijn. Bovendien zou zijn collega het plakplaatje gratis voor mij op het schermpje plakken. Die collega bleek helaas een kind met een petje en een snorretje zonder plakvaardigheidsbewijs. Bij de eerste poging plakte het plaatje op zijn vettige hand en werd daardoor onbruikbaar. Poging twee resulteerde in een dubbelgeplakte plakker. Bij poging drie viel het plakkertje op de grond en besloot daar niet meer vandaan te willen. De inmiddels vrij nerveuze plakprins ging de winkel in om een paar nieuwe plakkers te halen, maar blijkbaar waren ze op. Hij had wel een andere versie gevonden en die mocht ik van hem zomaar hebben zonder bij te betalen. Op mijn vraag of het nieuwste exemplaar dan duurder was dan degene mevrouw Vluggen voor me had uitgezocht had plaksnor overigens geen antwoord. Hoe dan ook; poging vier mislukte doordat er stof onder de plakker was geraakt en uiteindelijk kwam er een ander petje aan te pas om poging vijf succesvol af te ronden.

Toen ik mijn volledig beschermde telefoon in de handen gedrukt kreeg, zag ik duidelijk een kleine streep voor het beeldscherm zitten. Volgens petje twee was dat geen enkel probleem; binnen drie weken zou die streep zeker verdwenen zijn. Zekerheden bestaan niet in het leven en dus vroeg ik hem wat we zouden gaan doen als de streep na drie weken op onverklaarbare wijze niet zou zijn verdwenen. Ook dat was geen probleem; als de streep niet na drie weken weg was dan kon ik gewoon terugkomen en werd alles gratis hersteld. Voorwaarde was dan wel dat ik binnen twee weken na aanschaf zou terugkeren. U begrijpt dat ik op dat moment het gevoel had dat ik niet begrepen werd en dat de plakdienstverlening niet aansloot bij mijn behoeften.