De FNV maakt tijdens cao-onderhandelingen de thuiswerkvergoeding tot een speerpunt. Dat lijkt me zeer juist. Een dag extra per week thuiswerken levert de werkgevers jaarlijks namelijk een besparing van zo’n 1,6 miljard euro op zegt PWC. Werkgevers besparen bijvoorbeeld op reiskostenvergoedingen, schoonmaakkosten, kantoorhuur en elektriciteit. FNV stelt dat het natuurlijk niet zo kan zijn dat die uitgespaarde kosten voor rekening van de werknemer komen. Het zou inderdaad wel goed zijn als we de energienota, de hypotheekpremie en de schoonmaakkosten kunnen delen met de werkgever. Daarnaast denk ik dat een vergoeding voor medisch ongemak aan de orde is. Ik moest daaraan denken toen ik afgelopen weekend aan de dakgoot hing.

Het is al met al niet het makkelijkste jaar wat mij betreft. Het vele thuiswerken zorgt voor toename van RSI-klachten en ik merk dat door het vele beeldschermwerk mijn gezichtsvermogen sterk afneemt. Binnenkort maar eens naar de opticien. Voor een computerbril. Ook mevrouw Vluggen is blij als ze weer iedere dag in de file kan staan. Tot die tijd zijn er twee problemen waar ik mee te dealen heb. Het eerste probleem is dat mevrouw Vluggen het in en rond het huis gezellig wil maken. Het tweede probleem is dat ik daar blijkbaar verantwoordelijk voor ben.

De gewenste gezelligheid bestaat eruit dat op ieder mogelijk plekje kerstverlichting moet komen. Nog voordat Sinterklaas zijn verjaring mocht vieren kon ik al aan de slag met honderden kerstlampjes. Zo uit China direct in onze woonkamer, slaapkamer, keuken, tuin en aan al onze dakgoten. Er staat binnen een hert met lampjes en zijn grote broer staat buiten te schijnen op het gazon, ik lieg dit niet. De binnenverlichting leverde de nodige stress op aangezien de snoeren geen zin hadden om elkaar los te laten. Buiten werd het echter ronduit gevaarlijk. Om al die peertjes aan de dakgoot te hangen betekende dat ondergetekende samen met zijn hoogtevrees de keukentrap op kon. Dat ging nog best wel aardig, maar bij het laatste randje ging het niet helemaal volgens plan. Terwijl de trap omver lazerde kon ik me nog net aan de goot vastklemmen. Het is dat zoon nummer twee een uitstekend gehoor heeft en toevallig eens een keer geen oortjes in had, anders had ik er waarschijnlijk nog gehangen. Mevrouw Vluggen had weinig medelijden. Of ik de kerstboom ook even wilde opzetten. Graag met extra verlichting.

Nu heb ik overal spierpijn en zou niets liever doen dan naar de fysiotherapeut, maar dat eigen risico he? Bovendien gaat al ons budget waarschijnlijk richting de energieleverancier. Die spierpijn is overigens nog niet eens het grootste medisch ongemak. Het ergste is dat het overal en altijd licht is. Waar ik ook sta zit of lig, er branden honderden lichtjes om me heen. Ik kijk sinds kort naar mijn computerscherm om mijn ogen rust te geven. Het is in ieder geval helder waar ik die thuiswerkvergoeding aan uit ga geven. Zodra de munten binnen zijn ren ik meteen naar de opticien. Voor een zonnebril.