Minister Asscher wil in overleg met de sociale partners werkgevers en werknemers helpen om ongewenst gedrag op de werkvloer bespreekbaar te maken en aan te pakken. Daarom trekt hij een half miljoen euro uit voor een team van deskundigen dat bedrijven desgevraagd gaat adviseren over hoe met dit probleem om te gaan. Dat is nu al weggegooid geld.
Bij ongewenst gedrag gaat onmiddellijk gefocust worden op de overduidelijke misstanden als pindakaas op het toetsenbord, schoensmeer op de telefoonhoorn en een misplaatste hand op een bil bij een kopieerapparaat. Dat gedrag ga je met een team van deskundigen niet oplossen, daar moet de transitievergoeding uitkomst bieden. Wat ik graag zou willen, is dat Asscher de portemonnee trekt om de allergrootste ergernis van werkend Nederland aan te pakken: jeukmail.
Jeukmail is geen spam of iets dergelijks. Het betreft mailtjes van collegae waar je de kriebels van krijgt. Het liefst zou je even twee bureaus verder lopen en de afzender afranselen met een natte krant. Mocht u geen idee hebben waar ik het over heb, dan is dan kans groot dat u zelf een jeukmailer bent. Om te zorgen dat u weer geliefd wordt bij uw collega’s zal ik enkele voorbeelden geven. Haal deze dus ogenblikkelijk uit uw e-mailrepertoire.
Begin met het aanpassen van uw automatische handtekening. Normale mensen werken van maandag tot en met vrijdag. Als je dat dan doet, hoef je dus niet aan je handtekening toe te voegen dat je werkdagen ma di wo do en vrij zijn. Verwijderen, hup. Ook de melding dat men eerst na moet denken over het milieu voordat ze jouw mail printen is jeuk-verwekkend. Het hele idee van een mail is al dat er geen papier gebruikt wordt en het is vrij onwaarschijnlijk dat de proza in de door jou verzonden mail van een dusdanige schoonheid is, dat de ontvanger hem wil inlijsten. Goed. Een andere automatische tekst is de afwezigheidsmelding. Prima natuurlijk en nuttig, maar de tekst: ‘beste lezer ik ben afwezig en niet eerder terug dan 14 februari’, is pure pesterij als je die in juni ontvangt.
De regel net boven de handtekening, de slotzin zeg maar, is misschien wel de hevigste digitale eczeembron. De grootste ergernis wordt veroorzaakt door de afsluitende woorden: ‘Kan je hier verder mee?’. Bijna net zo erg is: ‘Weet jij zo voldoende?’ Alsof de ontvanger smachtend op deze mail heeft zitten wachten en nu, dankzij jouw boodschap spiritueel en intellectueel bijgetankt, weer zin kan geven aan zijn leven. Een jaarabonnement natte kranten waard.
In grotere bedrijven heb je nog de mailers die het normaal vinden om het gehele bedrijf met hun sores lastig te vallen. Denk daarbij aan Anja die een mail in het bedrijf slingert, omdat ze graag wil weten wie de stroopwafels, die ze heel eventjes bij het koffieapparaat had gestald, heeft meegenomen. Helaas zijn er dan ook enkele leukerds die via een ‘reply to all’ laten weten dat zìj het in ieder geval niet hebben gedaan.
Als laatste nog een suggestie die ik de deskundigen van Asscher wil meegeven: Schaf cc af. Sinds jaar en dag ben ik erelid van de vereniging ‘Ceecee weg ermee!’. Iemand moet een mail ontvangen of niet. Er is niet zoiets als een beetje ontvangen. Bij ‘cc’ krijg je de mail, je leest hem en denkt:: ‘waarom krijg ik deze mail?’. Afschaffen, klaar. De ‘hoofdontvanger’ wordt er ook zelden blij van. Hij of zij vraagt zich vertwijfeld af wat al die personen in de cc doen en vermoedt dat er sprake is van collectieve controle.
Gelukkig kan het ook anders. Zo kreeg ik vanmorgen een mail van de bank. Zij hadden gelukkig ontdekt dat er een beveiligingsprobleem was. Ik hoefde alleen mijn bankrekeningnummer en pin in te voeren en zij gaan alles regelen. En dat terwijl het niet eens mijn eigen bank is!