Terug naar overzicht
06 juli 2015

En-kwestie: Het hoofd buigen

Inschrijven voor onze gratis Digi-kwest nieuwsbrief.

Het UWV is beter in premie vaststellen dan wie dan ook, vooral WGA eigenrisicodragersverzekeraars. Vanaf 2006 maken deze verzekeraars namelijk geen werk van de werkhervattingsregeling WGA. Dat is prima, maar dan moet daar in de premiestelling natuurlijk wel rekening mee gehouden worden. U begrijpt, dat is consequent niet gebeurd. Het gevolg is dat WGA eigenrisicodragen fiks duurder is geworden dan de WGA verzekering bij het UWV. De verzekeraarsvereniging vindt dat niet eerlijk en heeft bij Asscher geklaagd. Deze buigt het hoofd en zorgt ervoor dat UWV voor werkgevers nog onaantrekkelijker wordt dan de private verzekeraars.

Moet je niet doen, je hoofd buigen. Ik weet dat sinds de puberteit van zoon nr. 1 en dochter nr. enig in mijn gezicht is ontploft.

Pubers buigen het hoofd continu.  Eigenlijk staan ze permanent in standje Japanse begroeting teneinde niets van hun mobiel te hoeven missen.  Ik kan me de gezichten van prins en prinses puberpuistjes nog vaag herinneren, maar heb ze de afgelopen maanden zelden tot nooit waargenomen. Een gesprek met hen is zo een ietwat vreemde gewaarwording, omdat ze daadwerkelijk uit hun nek lijken te kletsen. Alle handelingen worden, genoodzaakt door de magnetiserende werking van het app-araat, met slechts een hand verricht. De uitwerking hiervan op de omvang van het serviesgoed van mevrouw Vluggen is desastreus, gezien het feit dat de enige taak die de immer vermoeide clearazielen hebben, het inruimen van de vaatwasser is. Ook in het verkeer is de blik steevast neerwaarts gericht. Vroeger moest je, vooral als brugpieper, nog regelmatig achterom kijken of je leren tas nog onder den snelbinders zat. Ieder kind tussen de 10 en 18 jaar schijnt tegenwoordig een mandje of krat voorop de fiets te hebben, waardoor het hoofd nog steeds gebogen blijft.

Dit weekend is er echter een grote kentering gekomen in de neerwaartse spiraal van dochtertje duckface. De schat was mijn gemopper blijkbaar spuugzat en gilde dat ze de hele zomer niet meer naar beneden zou kijken. Een kwartiertje later kwam ze iets te vrolijk aan getippeld. In haar knuistjes zat een selfiestick geklemd. Ze heeft niet gejokt, tot nu toe kijkt ze niet meer naar beneden, maar voortdurend omhoog. Naar haar plaatjes schietende mobieltje in de selfiestick.

Heb ik weer: een slimme puber. Ik zal het hoofd moeten buigen.