Bij het schrijven van de digi-kwest moet ik altijd even denken aan Gery (of Geer zoals we haar meestal noemden). Zodra de teksten van de nieuwsbrief klaar waren gingen ze namelijk in de mail richting haar, met het verzoek of ze de typfouten wilde filteren en zo nodig commentaar wilde leveren. Het was niet voor niks dat juist zij die controle deed. Naast taalgevoel had Geer namelijk een uniek zintuig voor zaken die nog even wat extra aandacht verdienden.

Dat was niet alleen bij onze nieuwsbrief zo. Met alles wat we hier bij Enkwest doen, kon Geer gevraagd en zeker ongevraagd aangeven dat je nog iets of iemand over het hoofd had gezien. Ze zag als geen ander wat een bepaalde wijziging of beslissing voor een impact had op bedrijven of personen.

Geer was echt, en oprecht betrokken bij de mensen om haar heen, een kei in meedenken en zaken vanuit de ander te bekijken. Ze was altijd op de hoogte van de privébeslommeringen van collega’s en ik ben bang dat ze onze trouwdagen beter kon onthouden dan wijzelf.

Een paar weken geleden kwam voor mij het achteraf gezien laatste voorbeeld dat Geer meer met de ander dan met zichzelf bezig was. Ze had net van haar arts gehoord dat verdere behandeling geen zin meer had. Toen ze naar kantoor belde om dit trieste nieuws mee te delen, gaf ze daarbij de instructie dat mij nog niets verteld mocht worden. Ik zou een dag later namelijk op skivakantie gaan en dit nieuws zou die pret niet mogen drukken vond Gery.

We missen onze even lieve als eigenwijze Gery enorm. Daarnaast is er gelukkig ook de mooie herinnering haar gekend -en met haar samengewerkt te hebben.