Het ministerie van Sociale Zaken & Werkgelegenheid is goed bezig! Het aantal arbeidsongeschiktheidsuitkeringen is lekker laag en zelfs met de Wajong, jarenlang het probleemkindje van vadertje Staat, gaat het uitstekend. Dat komt omdat het kind met het badwater is weggegooid richting de gemeentes. Da’s handig, je probleem ergen anders neerleggen zodat het van jouw bord af is. Ik moest daar gisterenochtend aan denken toen zoon nr. 1 net niet op tijd bij de wc was.
Sinds een aantal jaren heb ik ook regelmatig een probleem op mijn bord. Dat komt omdat zoon nr. 1 meer in de koelkast zit dan aan zijn huiswerk. Als hij zijn mond beweegt dan is dat in 1 procent van de gevallen omdat hij vraagt wat we gaan eten en in de overige 99 procent omdat hij aan het kauwen is. Nu heb ik daar best begrip voor, de groei en zo, maar al dat gevreet zou dan toch in ieder geval iets meer aan mijn normen moeten kunnen voldoen.
Neem bijvoorbeeld kaas. Mijn kaasnormen worden duidelijk aan de hand van het volgende stappenplan: 1) pak de kaasstolp uit de koelkast en sluit de koelkast zo snel mogelijk. 2) Open de kaasstolp, pak de kaas vast bij de korst en schaaf soepel en met gevoel voor bescheidenheid enkele plakken zonder de kaas te laten desintegreren. 2a) Haal zo nodig een stukje van de korst weg als deze schaafbelemmerend werkt en doe de verwijderde korst in de prullenbak. 3) Stop de kaas in de stolp, sluit de stolp en doe hem in de koelkast. Klaar.
Het stappenplan aangaande het schaven van kaas van zoon nr. 1 is volledig normloos: 1) Hij opent de koelkast, neemt eens rustig de tijd om te bekijken wat voor moois er allemaal op hem ligt te wachten en pakt onder andere de kaas. 2) Met zijn ongewassen hormonenhanden pakt hij de kaas waar hij hem maar raken kan en schaaft net zo lang tot hij z’n bord niet meer kan zien. 2a) Als hij geen zin heeft om in de weg zittende korst weg te halen, dan schaaft hij de kaas tussen de korsten weg zodat er een prachtige hoofdletter U ontstaat. Heeft hij wel zin om de korsten weg te halen dan laat hij deze achter in de kaasstolp. 3) Hij stopt de kaas in de stolp en sluit deze niet, dan wel niet goed af.
Natuurlijk is de zaak besproken met mevrouw Vluggen. Wij blijken echter tegenovergestelde ideeën te hebben over wat de wezenlijke problemen van het leven zijn. Toen heb ik dus mijn redding gezocht in het motto van mijn vrienden van het ministerie van Sociale Zaken & Werkgelegenheid: ‘je probleem ergen anders neerleggen zodat het van jouw bord af is’. Al snel volgde het Eureka moment. In plaats van ‘een probleem met zijn eten’, maak ik sinds kort van eten zijn probleem. Door hem veel eten te geven, maar dan op een ongewenst moment: het gezamenlijke ontbijt op zondagochtend!
Zoon nr. 1 gaat sinds dit jaar veelvuldig uit op zaterdagavond. ‘Chillen’ met vrinden, hetgeen inhoudt: zitten, raar lachen en biertjes drinken. De eerste twee activiteiten zorgen amper voor problemen, maar de biertjes liggen zoon nr. 1 wat zwaar op de maag. Het gevolg is dat hij op de zondagochtenden een licht misselijkheidje ontwaart, niet zo veel honger heeft als normaal en zeker niet de spraakzaamste is aan de ontbijttafel. Ik ben als eerste stap in mijn probleemtherapie begonnen met het serveren van gebakken eieren. De invloed daarvan op de gelaatskleur van onze oudste was op z’n zachtst gezegd merkwaardig. Een week later hebben de eieren gezelschap gekregen van een paar mooie dik gesneden plakken bacon, lekker vet. Voor de beleefdheid heeft zoon nr. 1 een muizenhapje genomen en gevraagd of-ie nog even naar bed terug mocht.
Afgelopen zaterdagavond had ons drankorgeltje een heuse cocktailparty en kwam wat later en rumoeriger thuis dan anders. Om hem een toch goede start te geven heb ik ’s ochtends flink uitgepakt en een full English breakfast geprepareerd. Ik moet toegeven; de gebakken eieren, uitgebakken spek en witte bonen in tomatensaus heeft hij heldhaftig, doch ternauwernood overleefd. Toen ik vervolgens de gebakken bloedworst triomfantelijk op zijn bordje wierp gaf hij zich over. Letterlijk. Al rennend naar het toilet verlieten de eieren, spek en witte bonen, inmiddels gemarineerd in enige retour gekomen cocktailrestanten, zijn maag. Weer een glansrijke overwinning voor mijn probleemtherapie!
Nu lag er echter een nieuw probleem op mijn bord. Mevrouw Vluggen was zeer duidelijk over wie de handel zou moeten opruimen.
Een selectie van eerder verschenen En-kwesties is in boekvorm verschenen en verkrijgbaar voor € 7,50. De opbrengst van het boekje is bestemd voor het Koningin Wilhelmina Fonds (KWF). Wilt u een of meerdere boekjes ontvangen? Mail Willeke en het komt voor elkaar!