De financiering van de WGA wordt per 2017 aangepast zodat verzekeraars weer eens kunnen concurreren met het UWV. Desondanks zijn verzekeraars niet tevreden want de wijzigingen komen een jaar te laat. Gevreesd wordt dat werkgevers massaal hun eigenrisicodragersverzekering opzeggen en opnieuw lobbyt het Verbond van Verzekeraars er in Den Haag lustig op los. Asscher zal vertwijfeld denken: ‘ je geeft ze een vinger…’
Ik dacht dat ook afgelopen week over het onderwijzend personeel op de school van zoon nr. 2. Sinds dit jaar hebben we hen namelijk ook een vinger gegeven in de vorm van een continurooster.
Voorheen konden we ons nageslacht om kwart voor negen bij de schoolpoort droppen. Voor de lunchpauze tussen de middag was een duurbetaalde stichting in het leven geroepen die ervoor zorgde dat er iedere dag een overblijfmoeder beschikbaar was om met de kinderen een boterhammetje te eten. Kwart over drie ’s middags mochten wij dan dankbaar onze lichamelijk en geestelijk gevuld kroost weer in ontvangst nemen.
Onder het mom van kinderbelang is er nu dus een continurooster doorgevoerd. Dat betekent dat de juffen met een kop venkelthee in de hand de schooldeur ’s ochtends een kwartiertje eerder opendoen en ’s middags een uur eerder weer sluiten. Als werkende ouders ben je daardoor genoodzaakt ettelijke uren extra naschoolse opvang te regelen. Overblijfmoeders blijven over want de juffen nuttigen hun quinoasalade in het bijzijn van hun studentjes. Je zou zeggen dat ze het dus bijzonder goed voor elkaar hebben. Er was al recht op een maand of vier vakantie en dan nu ook nog iedere dag rond de klok van twee naar huis! Juichen!
Niets is minder waar. Men klaagt steen en been omdat ze, nadat school uit is, nog veel nakijkwerk moeten verrichten en nu ook nog eens geen pauze meer hebben. De lobby is gestart en afgelopen maand las ik de volgende berichten in de krant:
…Juffen en meesters op de basisschool hebben in veel gevallen niet echt een lunchpauze. Vakbond CNV wil dat het ministerie van Sociale Zaken 'tussenschoolse opvang' voor tussen de middag subsidieert…
Het wordt zelfs over de ruggetjes van onze bloedjes gespeeld:
…Een kortere lunchpauze op scholen zorgt ervoor dat kinderen slechter eten. Gemiddeld drinken jongeren die zich moeten haasten minder melk en ze eten minder groente en fruit…
Nu zijn we geloof ik het laatste land op aarde dat denkt dat melk uit een koe gezond is, maar dat terzijde. Concluderend kunnen we stellen dat de leerkrachten met hun continurooster een flinke vinger hebben geïncasseerd, maar nu toch echt de hele hand willen. Welnu, laat mij de helpende hand dan maar eens bieden.
Natuurlijk hebben juffen en een enkele meester recht op pauze. ’s Ochtends, ‘s middags en tussen de middag. Volledig en lang. Er zijn op een basisschool 8 klassen en van de 8 juffen maken we 4 koppeltjes. Bij elke pauze mag de ene helft van het koppeltje eerst pauze, terwijl de andere juf twee groepjes vermaakt. Vervolgens worden de rollen omgedraaid. Iedereen heeft zo genoeg pauze en de kinderen hebben meer dan voldoende gelegenheid om zoveel melk binnen te slurpen als ze willen. Na school mag eerst juf 1 haar nakijkwerk gaan verrichten terwijl juf 2 met haar groepjes gaat buitenspelen. Als juf 1 voldoende krullen heeft gezet mag juf 2 de schriftjes van haar volgelingen van stickertjes voorzien. Rond de klok van vijf is het schoolwerk af en kunnen de kinderen worden opgehaald. Eindelijk hebben onderwijzers een gewone van 9 tot 5 baan en daar hoort vanzelfsprekend ook een gewone vakantie van drie weken bij.
Briljant. Toch heb ik het gevoel dat als ik dit voorstel op de volgende ouderavond, ik ook een vinger krijg.