UWV stimuleert mensen met een uitkering om te gaan werken. Als werken onvoldoende oplevert om helemaal uit de uitkering te raken worden de inkomsten verrekend met de uitkering. Regelmatig komen casussen in het nieuws waaruit blijkt dat het makkelijker is een volledige uitkering te ontvangen dan deeltijdwerk te combineren met een uitkering. In het verslag ‘Als verrekenen een beperking is’ wordt deze problematiek goed inzichtelijk gemaakt. Een probleem kan zijn dat de regelgeving onbegrijpelijk is en dat je geen flauw idee hebt wat geld verdienen betekent voor je uitkering. Een van de gevolgen is bijvoorbeeld dat slechts één procent van de WGA’ers zijn volledige verdiencapaciteit benut. Er moet dus worden geïnvesteerd in financiële kennis. Al moet daarbij wel een geslachtsgebonden aanpak worden gehanteerd.

Als het gaat om financiële kennis dan zit het bij de meeste mannen wel snor. Die snor ontbreekt dan weer bij de meeste vrouwen. Hoewel je daar vanuit esthetisch oogpunt gelukkig mee kan zijn, is het volgens De Nederlandse Bank minder plezierig bij het nemen van financiële beslissingen. Nu is in ieder huishouden de vrouw degene die de belangrijkste financiële beslissingen neemt, dus het zou mij goed uitkomen als we de financiële kennis bij echtgenotes wat op kunnen krikken. Ik wilde mevrouw Vluggen dan ook uitnodigen voor een Teams-vergadering over de logische koppeling tussen laagconjunctuur en zakgeld, maar dat is helaas niet nodig. De Nederlandse Bank vertelt namelijk dat vrouwen lager scoren op financiële kennis dan mannen doordat zij niet altijd evenveel vertrouwen hebben in de eigen financiële kennis. De financiële educatie moet zich helemaal niet richten op feitelijke kennis, maar op financieel gedrag, inclusief vertrouwen in de eigen kennis.

Voor iedere getrouwde man is nu al zonneklaar waar dit verhaal heengaat. Vrouwen hebben weer eens bevestiging nodig en nu dus financieel. Concreet betekent dit dat mevrouw Vluggen binnenkort naast me komt zitten, voorzien van i-pad en glimmende oogjes. Zij vraagt dan of ik eens naar een prachtig mooie pantalon wil kijken. Zodra ik vanachter mijn krant ‘hm hm’ heb gedaan vertelt ze dat de broek natuurlijk veels te duur is en dat we daar echt geen geld voor hebben. Ik mag haar dan overhalen om die pantalon toch aan te schaffen en herhaaldelijk vertellen dat ze het ding natuurlijk echt wel verdient. Als ze dan voldoende financieel bevestigd is en de broek heeft besteld, is de bevestigingshonger uiteraard nog niet gestild. Zodra het ding bezorgd is mag ik meer dan eenmaal bevestigen dat ze er echt geen dikke kont in heeft. Hartelijk dank Nederlandse Bank.