Het aandeel vrouwen in de bestuurskamers van bedrijven met meer dan een miljoen euro op de balans, is gestegen tot zo'n 20 procent. Dat komt door de kinderopvang. ‘Een robuuste kinderopvangsector die inspeelt op de behoeften van ouders en kinderen, is van cruciaal belang voor de Nederlandse samenleving en economie. Daarmee kunnen jonge ouders met een goed gevoel gaan werken en kinderen zich ontwikkelen.’ Niet zo maar een paar woorden van onze minister -en tevens vader- Asscher. Nu werk ik momenteel best met een goed gevoel, maar bekruipt me daarentegen het gevoel dat het met de ontwikkeling van zoon nr. 2 wat minder positief gesteld is. Dat komt omdat de kinderopvangsector niet inspeelt op zijn behoeften.
Het probleem van basisonderwijs en de daarop volgende kinderopvang (die de ouderwetse schooltijden tegen astronomische vergoedingen compenseert), is de rücksichtslos doorgevoerde ontmanning. In de jaren ’70 van de vorige eeuw had je lieve kleuterleidsters en onderwijzers met baarden. Meer smaken waren er niet. De baarden zijn inmiddels volledig uit de klaslokalen verdwenen. Die staan ’s middags met hun bakfiets op het schoolplein te wachten op hun kroost. Voor de meeste sectoren zou deze feminisering het beste zijn wat de bedrijven zou kunnen gebeuren. Dat ligt bij de kinderopvang wat genuanceerder.
Tweemaal in de week gaat onze jongste parel met onverholen tegenzin naar de buitenschoolse opvang, die overigens niet buiten, maar gewoon in school zit. De opvangsters hebben duidelijk een voorkeur voor rustige meisjes. Dat vangt natuurlijk ook lekker makkelijk op. Een beetje vlechten, kleuren en af en toe een boek voorlezen. Zoon nr. 2 wil echter niet vlechten. Het liefst rent hij zwaarbewapend al schietgeluiden makend door de gangen: Trrrrrrrrr beng beng! Hele stammen denkbeeldige vijanden krijgen er van langs. De gangen en klaslokalen worden aldus vakkundig door hem schoongeveegd. Daar moet ik eerlijkheidshalve aan toevoegen dat het niet helemaal schoon wordt, want onze kleine huurling produceert liters speeksel bij het maken van de mitrailleurgeluiden en weet die hoeveelheden maar mondjesmaat binnensmonds te houden. Goed. In plaats van dat de dames van de opvang dankbaar zijn voor de geboden bescherming, wordt Rambo tot kalmte gemaand. Schieten mag niet vanwege vermeende agressiviteit en rennen mag alleen in de sportzaal. Nu is dat ook het enige dat mag in de sportzaal aangezien men voor andere activiteiten, dankzij het ontbreken van een schijnbaar nodige sportdiploma, niet verzekerd blijkt te zijn.
De BSO is voor ons soldaatje zo verworden tot bijzonder saaie opvang en ik zie geen andere oplossing dan hem er af te halen. Ik zal dan wel wat minder moeten gaan werken. Mevrouw Vluggen niet, want die ziet het probleem niet. Blijkbaar zijn er meer slachtoffers van de ontmanning van en door de kinderopvang. Al meer brave vaders hebben hun zoons van de BSO gehaald en zijn minder gaan werken. Iets wat de carrièrekansen niet echt ten goede komt. Lijdzaam zien wij onze vrouwelijke collega’s wel promotie maken en het kan dan ook niet anders dan dat het gewoon een groot vrouwelijk complot is. Ik moet ze wel nageven dat het verdraaid slim gedaan is.