Werkgevers en gemeenten zijn de belangrijkste uitvoerders van de Participatiewet en zijn in dat kader verenigd in Werkkamers. De afgelopen tijd hebben zij met elkaar gesproken over re-integratie- instrumenten die zij kunnen gebruiken om werknemers met een arbeidsbeperking aan het werk te helpen

Werkgevers en gemeenten zijn de belangrijkste uitvoerders van de Participatiewet en zijn in dat kader verenigd in Werkkamers. De afgelopen tijd hebben zij met elkaar gesproken over re-integratie- instrumenten die zij kunnen gebruiken om werknemers met een arbeidsbeperking aan het werk te helpen. Een struikelblok hierbij vormt volgens de werkgevers en de gemeenten het verschil dat er is tussen middelen voor Wajongers en de overige werknemers die onder de Participatiewet vallen. Staatssecretaris Klijnsma heeft overleg met hen gevoerd en zij is bereid om de regelingen te harmoniseren. Zij gaat het kabinet voorstellen om de volgende wijzigingen door te voeren:

• De No-riskpolis voor de doelgroep van de banenafspraak zal, onder voorbehoud van parlementaire goedkeuring, per 1 januari 2016 door UWV worden uitgevoerd. De regeling duurt in beginsel vijf jaar en wordt na drie jaar geëvalueerd. Voor 2015 zullen gemeentes zelf een regeling moeten treffen.
• Gemeenten zullen bij ziekte van een werknemer uit de doelgroep de loonkostensubsidie doorbetalen aan de werkgever.
• De mobiliteitsbonus voor de doelgroep banenafspraak wordt per 1 januari 2016 geharmoniseerd voor een periode van vijf jaar. De hoogte van de mobiliteitsbonus bedraagt dan voor de doelgroep banenafspraak € 1800,- per jaar.

Wat ons betreft is de uniformering van de No-riskpolis een zeer nuttige wijziging die bij werkgevers en gemeentes een hoop onzekerheid wegneemt. Ook voor de inkomensverzekering is het handig. Werknemers die onder de Participatiewet vallen, hoeven in beginsel niet gedekt te worden op ziekteverzuim- en WGA eigenrisicodragersverzekeringen. Voor WIA aanvullingsverzekeringen is het een ander verhaal. Uitsluiten van dekking kan niet zomaar, maar verzekeren zal niet altijd zinvol zijn. Een werknemer die minder verdient dan het minimumloon wordt immers niet geconfronteerd met een WGA-hiaat. Kortom, het wordt makkelijker, maar het is nog steeds niet eenvoudig.