Wat een geleuter daar binnen het FNV. Het verraadt een groot hiaat in verstand van zaken. Stukje hoofdzaak van bijzaak scheiden lijkt blijkbaar lastig. Nu zult u zeggen: waar maak je jezelf druk over, ga aan je werk, maar daar zit hem nu juist de crux. Ons werk is hier in het gedrang. Iedereen lijkt zich zorgen te maken over ‘zwaar werk’. We moeten allemaal met pensioen als we kaal of grijs zijn, behalve mensen met zwaar werk. Er is tot op heden niemand die een eensluidende definitie van zwaar werk kan geven, er zou een zware beroepenlijst worden samengesteld maar daar hoor ik niets meer over.

Meestal gaat het over werken in de bouw als de deskundigen het over zwaar werk hebben. Men wil nu dat Henk en Ingrid die in de bouw werken, in de gelegenheid moeten worden gesteld om uiterlijk op de 65-jarige leeftijd met staatspensioen te gaan zonder al te veel munten in te leveren. Dat (een deel van) de FNV zoiets voor elkaar wil krijgen snap ik wel, stukje belangenbehartiging. Wie wil er contributie betalen aan een club die ermee akkoord gaat dat je twee jaar langer moet sjouwen voordat je mag genieten. Maar het klopt niet! Werken in de bouw is geen zwaar werk! Verzekeringswerk is zwaar!

Wie het niet gelooft: neem als voorbeeld de vergelijking tussen een metselaar en iemand die de binnendienst van een verzekeraar of tussenpersoon mag bestieren:
De metselaar staat fluitend op en trekt gemakkelijk zittende kleding aan. Als de wereld om hem heen langzaam wakker wordt gaat hij, carpoolend met vrolijke collega’s in een bestelbusje de snelweg op, waar nog geen file te bekennen is. Uitgerust aangekomen op de werkplaats wordt een muziekje opgezet, bakkie pleur gedronken, boertje gelaten en een beetje gemetseld. Tussen de schafttijden door een beetje fluiten naar vrouwelijk schoon terwijl je op de steiger staat en dus op veilige afstand van het slachtoffer bent. Overigens blijken sommige vrouwen het een schoffering te vinden als ze niet worden nagefloten wanneer ze een bouwput passeren. Onbegrijpelijk volk. ’s Avonds, nee ’s middags gaat de metselaar fit en uitgerust weer naar huis want alle arbomaatregelen hebben ervoor gezorgd dat zelfs voor het tillen van een baksteen, machinale tilhulp verplicht is.

Nee dan werken in de verzekeringsbranche. Zwaar lichamelijk werk: RSI is de grootste oorzaak van arbeidsgerelateerd ziekteverzuim in Nederland. Geestdodend gemuteer en contact met UWV-medewerkers zorgt voor psychische klachten. Nu we het toch hebben over geestdodend: allemaal een blauw kostuum met krijtstreepje aan, zelfs populair onder vrouwelijke accountmanagers. ’s Ochtends geen kans op carpoolen in een gezellig bestelbusje op een lege snelweg, maar stressen in de file om op onmenselijke kantoortijden die landelijk tussen 8:30 en 17:00 zijn vastgesteld gelijktijdig met het overige kantoorvee te verschijnen. De werkplek bestaat uit een op verkeerde hoogte ingesteld bureau en een bureaustoel die zelfs in de jaren ‘80 al niet ergonomisch verantwoord genoemd mocht worden. De gehele werkdag bestaat uit het staren naar een knipperend beeldscherm met pijnscheuten in je pols, waarvan de eraan bevestigde hand de niet gestroomlijnde muis in het gareel probeert te houden. Fluiten naar vrouwelijk schoon? Een klacht vanwege ongewenste seksuele intimidatie kan je krijgen! Bedrijvenparken zijn de nieuwe kolenmijnen!

Mij hoor je niet klagen hoor, ik heb het allemaal ook maar van horen zeggen, maar het lijkt me toch wel leuk als die zware beroepenlijst er ooit nog komt. Wedden dat we er op staan?!