Het gaat allemaal niet zo best met mij. Ik heb zojuist de Hittestress Calculator van de FNV ingevuld en het blijkt dat er forse maatregelen nodig zijn. Werken bij hoge temperaturen kan namelijk gezondheidsproblemen opleveren zoals hittekrampen en warmte-uitslag. Wat nu te doen? De Rijksoverheid weet het antwoord: de werkgever aan het werk zetten! Een kleine greep uit de door de overheid voorgestelde werkgeversactiviteiten ter verlaging van de hittestress: vervang gloeilampen door energiezuinige led-verlichting, schaf zonwering en ventilatoren aan, maak platte daken nat (en houd ze nat), voer een tropenrooster in, verkort de werktijd, las extra pauzes in en drink veel. Nou ja, dat laatste moeten de werknemers natuurlijk zelf doen. Of mijn werkgever, verder een bijzonder aardige kerel overigens, straks met een emmertje het platte dak opgaat moeten we afwachten. Over het drinken van werknemers maak ik me in ieder geval geen zorgen. Ik moest daar afgelopen weekend aan denken toen ik in de sportschool door twee dames werd weggehoond.
Het valt me op dat tegenwoordig veel mensen aan een fles vastzitten. Als iemand vroeger aan de fles zat, dan werd daarmee bedoeld dat de bewuste persoon aan Bacchus offerde. In de kroeg zit men echter niet meer aan de fles, maar drinkt men brandnetels en munt. De fles is buiten de kroeg wel alom aanwezig, meestal gevuld met water. Wandelaars zie je niet zelden zonder drinkfles op stap gaan, op een wielrenfiets zit evenveel gewicht aan wielrenner als bidonvocht en een hardloper kan je, voor je hem überhaupt kan zien, horen komen aanklotsen dankzij een riem volbehangen met waterflesjes.
Goed, terug naar afgelopen weekend. Op de middelbare school doceerde onze gymdocent dat je van drinken dorst kreeg en dus beter geen water kon gaan drinken tijdens de gymles. Ik denk dat hij gelijk had. Toen ik om me heen keek in de sportschool, zag ik de meerderheid der atleten met minimaal 1 fles drank in de knuist. Sommigen lijken er speciaal voor naar de ‘gym’ gekomen te zijn en staan vooral bij een fitnessmartelapparaat om zich heen te kijken terwijl zij druk lurken aan den fles of bidon. In de kleedruimte staan dorstigen in een rij bij de kraan te wachten tot ze opnieuw kunnen vullen.
Nog erger wordt het als er twee watersporters enkel en alleen staan te kletsen en lurken bij het gymtoestel. Dat gebeurt zonder uitzondering bij een populair fitnessapparaat, waar er altijd expres te weinig van zijn neergezet in een sportschool. Alleen fietsmachines, van die hometrainers, die zijn er altijd in overvloed. Omdat je toch die bepaalde spiergroep wenst te trainen, ga je dus maar op een fiets in de buurt zitten, terwijl je nauwlettend de vorderingen bij het begeerde toestel volgt.
Het duurde me gewoon net iets te lang afgelopen zaterdagochtend. De dames raakten niet uitgepraat over de schoolvorderingen van de kinders, terwijl voor de vorm af en toe een van de bidonknijpers op de zetel van het fitnesstoestel ging zitten. Op een gegeven moment liep ik erop af en vroeg op m’n allervriendelijkst of de dames Spraakwater nog van plan waren het apparaat te gaan gebruiken waarvoor het bedoeld was. Over die woordkeuze had ik blijkbaar iets langer moeten nadenken. Na een kort maar krachtig lesje over gelijke rechten en vrouwenemancipatie droop ik met mijn handdoekje af richting kleedkamer. Terwijl ik daar achter de rij bij de kraan langs liep, vroeg ik me af waar al die dorst toch vandaan komt.
Misschien zit het in de aard van het Neerlandsch volk, wars van autoriteit met een doe-maar-gewoon-mentaliteit. Niemand wil hier vedette zijn en men wordt derhalve massaal waterdrager. Ik heb me er bij neergelegd en een sport uitgezocht waar zittend drinken geen onderdeel van uitmaakt; zwemmen!
Welnu, houd het glas halfvol en alvast een fijne vakantie!